Ik had in mijn voorbeschouwingen aan de spelers vab skog 2 te kennen gegeven dat SCRR 1 (Richard Réti uit Vlaams Brabant), hoewel op plaats 8 achter ons (wij stonden op 7) niet te betrouwen was. Ze hadden voor hun elocapaciteiten een paar keer een slechte uitslag gescoord, en vooral : hun veruit sterkste clubschaker Axel Harutyanyan, 2050 of zo iets, hadden ze op de 7 vorige ronden slechts eenmaal opgesteld. En ja hoor, wie komt gisteren vlotjes binnengewandeld ? Juist, Axel. Dat maakte dat ik op 2 zat tegen de speler die al het hele seizoen op 1 had gespeeld. Het bleek ook uit het spel, mijn tegenstander met wit en 120 punten meer begreep meer van de Grünfeld met koningsfianchetto dan ik, en rond zet 20 moest ik opgeven, mij nog steeds verbijtend van frustratie dat SCRR net vandaag hun geheime wapen hadden boven gehaald.
Naast mij ontvouwde Herman zijn geliefde Italiaans, en na een fout van zwart dat een stuk kostte, won Herman even later. Zwartspeler Patrick, in extremis ingevallen voor de zieke Benny, gaf een Slavisch antwoord op d4/c4 in wat een dynamische fel bevochten partij zou worden waar Patrick ergens onderweg een kwaliteit verloor, en daarna ook de partij. Ondertussen had Jeroen de onmogelijke taak met een pion minder en 200 punten minder, te winnen van Axel. Die bood geen remise aan, maar wilde per se winnen (zijn goed recht !) In een zuiver gewonnen stelling blunderde Axel echter plotseling, en graaide Jeroen de hem geboden remisekans snel aan – einduislag 1.5-2.5 Goed gedaan Jeroen, 1e prijs voor moed en volharding : elk bordpuntje meer kan vanaf nu het eindverschil maken !
Dat maakt dat SCRR over ons wipt, en wij een plaats zakken naar 8. Gelukkig hebben alle andere ploegen achter ons ook verloren, hoeveel geluk kan je hebben.
Maar we zijn door die nederlaag van gisreren op onveilig spoor beland als zou blijken dat de drie laatste ronden de ploegen achter ons toch nog plotseling zouden beginnen winnen. De 2 Lierse ploegen onderaan hebben elk 3 MP, wij 6.
Zal dat voldoende zijn ?