Dit werd een aangekondigde degradatiestrijd, we wilden, mochten hier nooit verliezen. Tessenderlo (1, 4 of 11 het speelde geen rol ze spelen in hun club met 4 of 5 mensen interclub) heeft 50 elopunten meer dan wij, dus je gaat voor een 2-2. Wij met wit op 2 en 4 winnen en zwart speelt remise, let’s go, moet kunnen, niet ?
Jan V doorbrak de afspraak. Na een Alapin, hij won toch wel zeker voor 16h, waar zijn tegenstander niet te veel tegenspartelde.Goed gedaan Jan.

Dat maakte dat ik remise kon aanbieden, mijn tegenstrever zou dat wis en zeker geweigerd hebben. Maar goed, ik stelde dus geen remise voor, ik weet nog altijd niet waarom, en werd daarna vakkundig van het bord getikt, weliswaar na 52 zetten, Ondertussen was er van alles gebeurd op de andere borden. Jeroen bracht een Aljechin te voorschijn, en had rond half vier een bemoedigende stelling bereikt. Een ongunstige grote ruil bracht wit in pole position en we zagen hoe zwart een stuk verloor. Bleef Rudi over met de game of the day. Hij zou winnen, hij moest winnen, hij ging winnen. Helaas kon wit afwikkelen naar drie pionnen tegen Paard en pion, en Rudi’s extra stuk bleek plotseling nodig om remise te kunnen houden.

Met een duidelijk plan voor ogen : winnen tegen Lier en Mechelen, gaan we nu de winterstop in.

Volgende keer thuis op 4 feb2018 wordt moeilijk. Dan komen de leiders uit Brasschaat er aan.