We spelen dit jaar in een reeks met veel Brusselse ploegen, en konden niet genieten van het samen-uit- spelen gevoel met de andere skoggers in Brasschaat. Les 2 fous Diogènes is ontstaan in café Diogènes, en de 2 fous (2 lopers) waren de 2 oprichters. Een typisch Brussels schaaklokaal met veel lawaai, passage en toch ook dat ondefinieerbare gezellige. Heidi op 4 moet nog roderen. Er zat daar een zwarte pion op e3 vreselijk ambetant te doen, met kwalijke gevolgen. Gelukkig zette Rudi op 2 de situatie recht na een dijk van een Bogo-Indische behandeling met wit. Jef stevende met nogal wat moeite af naar een leeg bord en dus remise. Ik had niet veel geslapen de nacht er voor wegens nachtgebrul in mijn onmiddellijke omgeving (uitgaansbuurt !), en had om 04h een slaappil genomen. Bovendien zat de hele partij die onvergetelijke schlager van André Hazes “Een Beetje Verliefd” in mijn hoofd te spoken, maar toch lukte het me om mijn jonge tegenstrever op bord 1 (12 jaar is het schakertje) een kwal aan te smeren, en de rest op techniek naar huis te brengen, goed voor een ploegoverwinning.

Eerste gewin is kattengespin, maar die punten nemen ze ons toch al niet meer af !