Het wil toch weer lukken: mijn vorige stukje besloot ik met “Iemand uit Noorwegen, geloof ik” en nu moet ik het net over die persoon hebben. Magnus Carlsen maakte vandaag bekend dat hij zijn titel niet zal verdedigen. We krijgen dus een nieuwe wereldkampioen, en dat wordt ofwel Ian Nepomniachtchi, winnaar van het jongste Kandidatentornooi en dus officieel “uitdager”, ofwel Liren Ding, runner-up in datzelfde tornooi. Het wordt, ook al zijn beiden hun schaakgeld meer dan waard, een wereldtitel van tweede garnituur, want geen mens die zal tegenspreken dat Carlsen op dit eigenste moment nog steeds en met verve de beste schaker ter wereld is.

Carlsen lichtte zijn besluit zo toe: “Ik heb gesproken met de mensen van mijn team, met FIDE en ook met Ian. De conclusie is simpel: ik ben niet gemoitiveerd om nog eens een match te spelen.” En: “Ik heb er weinig bij te winnen, …” – voor het niet-onaanzienlijke prijzengeld hoeft hij het kennelijk niet meer te doen – “… ik hou er niet zo van, en ook al weet ik zeker dat zo’n match om historische redenen interessant zou zijn, ik heb niet de minste interesse om te spelen en ik ga het gewoon ook niet doen.”

Dat hij geen titelmatches meer wil spelen (al sloot hij niets uit in de toekomst, onder het motto “But don’t count on it”) betekent niet dat hij pensioenachtige oprispingen zou hebben. Hij verzekerde iedereen meteen dat hij heel actief wil blijven spelen, alleen die matches laat hij vallen. Vandaag trekt hij trouwens naar Kroatië voor het 3^de luik van de Grand Chess Tour (SuperUnited Rapid & Blitz, Zagreb), eind van de maand zit hij in Chennai, India, voor de Olympiade, vervolgens rept hij zich naar Miami, Florida (VS) voor de FXT Crypto Cup van de Meltwater Champions Tour en meteen daarna staat in St. Louis, Missouri (VS) de jaarlijkse hoogmis van de Sinquefield Cup op het programma. Veel Carlsen dus, in de volgende maanden. En, o ironie, in zijn eerste partij in Zagreb zit hij toch weer tegenover Nepomniachtchi.