Leuven Centraal heeft 10 ploegen in de nationale interclub, indrukwekkend.  Met 1 ploeg in 2e (8 spelers) en 1 in 3e (6 spelers) betekent dat 48 thuisspelers en 48 bezoekers.

Leuven 9 had nog niet veel bijeengesprokkeld tot dusverre, en wij vertrokken alvast met goede moed en optimistische geluiden.  Zo was er de onvergetelijke blunder van de kbsb, die in een computergestuurde vertaling van een deelnemer aan een tornooi, nota bene Cop, hem in de tabellen te voorschijn toverde als Politie.

Er zaten enkele non classés in hun viertal, zoals dat in 5e afd. wel meer gebeurt, vooral in grote clubs.  Wee uw gebeente als je ze onderschat, die non classés.

Ik speelde op 3 met zwart tegen een schaker die 30 jaar geen competitie had gespeeld, en tegen mijn Caro Kann aantrad met een tweepaardenspel, zonder d2-d4.  De man was zeker nog niet op pensioen.  En hij tikte mij vanuit de opening netjes weg, zet na zet steengoede zetten producerend, waarbij ik mijn beschikbare ruimte steeds verder zag ineenschrompelen tot ik bijna in zetdwang kwam, en het hoofd stilaan neerboog voor een genadeslag.

Die bleef uit.

Het gebrek aan ritme en ervaring maakten dat hij de draad kwijtraakte.  Langzaam keerde de partij, tot hij blunderde en daardoor zijn loper verloor.  Jan Viaene grinnikte zich te pletter nadat hij al eerder vlotjes had gewonnen, daardoor even een persoonlijke tussenstand liet optekenen van 4 op 4, en even later won Benny ook al netjes tegen een kind van een jaar of negen, die gedurende drie uren goed weerwerk bood maar dan uiteindelijk dat ene pionnetje tekort kwam om van een remise te mogen dromen.

Gert op 1 kwam met zwart terecht in een opening 1.Pf3 Pf6 2.d3  en dan denk je waarom speelt die witspeler zo tam, zo bescheiden, en uiteindelijk evolueerde het verhaal naar een 2 toren spel tegen dame, met ieder 3 symmetrisch verbonden pionnen, op dezelfde lijnen, dat zag er zeer remiseachtig uit.  Toch weigerde the captain een remise aanbod , en bestond het om voor de statistieken de perfecte score te doen noteren, tot spijt van wie ’t benijdt.

0-4

Dat maakten we vroeger uiterst zelden mee, in 4e nationale, soms zelfs op een heel seizoen niet een keer.   Hier in 5e zal dat wellicht al eens meer voorkomen.  Ik blijf het een fenomeen vinden.  Als je ziet hoeveel moeite en verdedigende misère het allemaal gekost heeft is dat hier niet een makkie geweest.  

Benieuwd hoe we nu in de tabellen staan.   Tweede ?  Eerste ?