En dat was ze overduidelijk, Aleksandra Goryachkina, twee ronden voor het einde: een remise tegen Tan bracht haar buiten het bereik van de Muzychuks en Lagno verloor. Het sterkste (dames)tornooi ooit op je palmares schrijven met twee ronden op overschot? Faut le faire, de prestatie van Goryachkina valt niet te onderschatten. Tegelijk waren die laatste twee ronden er een beetje te veel aan. In de 13de ronde ijlde ze naar remise en in de 14de ging ze dan toch eens tegen de vlakte, tegen een nog sterk gemotiveerde Mariya Muzychuk, die de punten nog goed kon gebruiken. _LEESMEER_
Alle andere partijen van ronde 12 t/m 14 overlopen heeft niet zo veel zin meer. Alea iacta est, Goryachkina wint met 1,5 punt voorsprong en de rest van het veld kon nog enkel ELO’s en/of prijzengeld rapen. Misschien eens nuttig om te kijken wie al dan niet de verwachtingen kon inlossen. Vijf van de acht deelneemsters zitten heel aardig in de buurt van hun rating (minder dan 10 punten verschil) en hebben dus min op meer op hun niveau gepresteerd. Daarnaast kwamen Kosteniuk (-13) en Mariya Muzychuk (-12) het magerst uit de verf, al is het onderpresteren bezwaarlijk dramatisch te noemen. De notoire uitzondering qua op je rating zitten is natuurlijk de zegevierende Goryachkina: ze wint 27 punten bij en wordt nummer 3 in de wereld, op nog ongeveer half zoveeel punten als voordien achter nummer 2 annex huidig wereldkampioene Ju, met wie ze later dit jaar om de wereldtitel mag/zal strijden.
Treurig is wel dat de belangstelling links en rechts als een pudding inzakt zodra de winnares bekend is. Chessbase, dat elke speeldag trouw de debatten live volgde, vond dat op speeldag 13 blijkbaar niet meer nodig en chess.com leek het ook voor gezien te houden (maar sloeg al wel eens eerder een dag of wat over). Het zijn maar de dames, is kennelijk nog steeds het devies. Tja, de beste dames spelen nog altijd wel een trapje lager dan de beste heren, maar de meeste heren hebben geen reden om te doen alsof zij het beter kunnen of doen dan die dames. En mocht het damesschaak eens eindelijk evenveel kansen krijgen als generaties van heren zijn toebedeeld, dan zullen de dames het evenwicht wel herstellen. Zoal niet meer: wie weet geven ze ons wel finaal het nakijken: AlphaZera!
Kan Goryachkina, 20 jaar jong en misschien nog maar op de drempel van een grote doorbraak, dat proces inluiden? Of is haar succes van nu uiteindelijk maar eenmalig en zal ze nooit echt boven het maaiveld uitkomen van de verzamelde damestop (achter Hou en misschien ook Ju)? De toekomst zal het leren, maar gelet op haar leeftijd en te vermoeden (maar niet nauwkeurig te schatten) progressieruimte is het niet ondenkbaar. Ik kijk alvast uit naar de grote clash met Ju: de nummers 2 en 3 van de wereld, zonder het nummer 1 kun je niet beter hebben. En, talking about het nummer 1, ook daar word ik vrolijk van: Hou heeft afgezegd voor het kandidatestornooi omdat het niet te combineren viel met haar studie in Oxford maar heeft tegelijk laten weten dat ze maar wat graag, bij een volgende gelegenheid, weer wil meedoen aan de WK-cyclus. Dat wordt pas genieten, als echt iedereen (van de wereldtop) meedoet!