Drie ronden verder, nog drie te gaan en toch kunnen we het niet laten om het “systeem” nu al te evalueren. De Armageddons vliegen ons om de oren, en het meest opmerkelijke resultaat is dat de score mét Armageddon zwaar afwijkt van die zonder. Toegegeven, in beide tabellen staat Carlsen op 1, maar in het nieuwe systeem staat hij doodleuk anderhalf punt voor de (enige) tweede, Yu, terwijl hij volgens het oude zijn eerste plaats moet delen met Aronian, So en Ding, terwijl Yu pas 5^de staat, met een half punt minder. De arme Caruana, toch nog altijd geen held in dat snelle gedoe, doet klassiek even goed als de Chinees, maar in de nieuwe telling staat hij drie punten en vijf plaatsen achter Yu. Is het dat wat we willen? I think not. Maar laten we eerst de uitslagen even doornemen. _LEESMEER_

In ronde 4 won enkel Yu de klassieke partij. Slachtoffer van dienst was Grischuk, die voorlopig niet echt door het tornooi dendert. Carlsen en Anand wisten “in de verlenging” met wit te winnen van Mamedyarov en Ding, Vachier-Lagrave en So behaalden remisewinst ten koste van Aronian en Caruana. In de 5^de ronde werd het reguliere gedeelte weer geheel onbeslist beëindigd en was het overal Armageddon time. Yu won met wit en Grischuk met zwart, en de andere partijen draaiden uit op winstremises/remisewinst voor Anand, Carlsen, Aronian. Daarmee was zwart wel vier keer aan het feest. Ook in ronde 6 was het eigenlijke hoofdgebeuren een maat voor niets. Wel vier winstpartijen in het Armageddon, twee voor wit (Carlsen, Aronian) en twee voor zwart (Caruana, Yu). Verder een winstremise voor Vachier-Lagrave.

In de officiële stand staat Carlsen vrolijk te blinken op 1 (9,5/12) – hij vindt dit systeem wel mieters, hoor – en volgt Yu op 1,5 punt. Op 3 staat Aronian (7,5) en op 4 So (6,5). Ding en Anand bezetten samen de 5^de stek (5,5), Caruana en Mamedyarov volgen op 7 (5). Vachier-Lagrave is voorlaatste (4,5) en Grischuk is stevig in het bezit van de rode lantaarn (3).  

Wat levert het hele experiment nu eigenlijk op? Wel, de bedoeling was toch: het “excessieve aantal remises” tegengaan, nietwaar? Even checken. Na 6 ronden zijn er (klassiek) 23 remises geteld op 30 partijen, of 3,83 (op 5) per ronde. Dat lijkt mij geenszins een significante verbetering. Het klassieke gedeelte wordt er niet boeiender op, integendeel, het is bijna bijzaak, want wat telt, gebeurt in een secondespel achteraf. Misschien wel leuk voor de snelle jongens, maar wie wel goed maar niet zo snel is, moet een stapje terug. Natuurlijk, Armageddon is SSS: Spanning! Spektakel! Sensaatsie! Maar je gaat toch ook niet naar het voetbal kijken voor het penaltytrappen na een brilscore? Men denke ervan wat men wil, maar ik vind het niks. En de hemel verhoede dat het systeem navolging zou krijgen: it’ll be the end of chess as we know it!

Hoeveel leuker de vrouwen! Het schaak van de kandidates in het gelijknamige tornooi, bedoel ik dan, vooraleer u er (weer) iets anders achter zoekt (of godbetert, vindt). Jong geweld Goryachkina wint alweer en breidt haar voorsprong uit tot 2,5 punten op de tweede, Lagno. En niks geen Armageddon om het spannender te maken of remises terug te dringen daar! Heerlijk! (Verslag volgt)