Terwijl schrijver dezes zijn geklungel zoveel mogelijk verborg voor de wereld door in een klein eendagstoernooitje in Bussum te spelen, trokken honderden dapperderen naar Maastricht voor het 16de BPB Limburg open. Op basis van rating werden de deelnemers verdeeld over vier groepen. Daarnaast was er ook een veteranentoernooi en een gesloten tienkamp waarin op GM- of IM-normen gejaagd kon worden.

Jeroen Burms van Chesspirant won de C2 groep met 6/7 terwijl de Limburgse tiener Lars Lehaen met dezelfde score de C1 groep op zijn naam schreef. Maar het strafste resultaat kwam op naam van de veteraan Mikhail Gurevich, die de A-groep won, ook al met 6/7. En dan is één van de twee halfjes die hij afstond nog eens het resultaat van een bye! Hoeveel 65-jarigen winnen toernooien met een TPR van 2789? In de zesde ronde, met zwart tegen Mees van Osch, kreeg hij een hoogst originele stelling op het bord:

Wat een materiaalverhouding! Ik denk niet dat ik ooit eerder een eindspel van dame tegen twee paarden en zes pionnen heb gezien.

Eindstand: 1-2. Gurevich & Warmerdam 6/7 3-5. Beerdsen, Kunin & Braun 5½ 6-12. Elgersma, Lagarde, Leenhouts, Zwirs, Kopylov, Maerevoet & Waldhausen Gordon 5 …

In de tienkamp was er ook een Belg van de partij: Thibaut Vandenbussche. Zijn normambities kregen al in de eerste ronde een serieuze knauw, nadat hij verloor van de Braziliaanse grootmeester en meervoudig nationaal kampioen Fier. In de tweede ronde ging het beter:

Er volgden een remise tegen de Duitse IM Julian Kramer, winst tegen de Nederlander Van Dael, winst tegen de sterke Italiaanse GM Lodici en nogmaals winst tegen de Nederlander Khoi. Daarmee had Vandenbussche 4½/6. Een aardige score, maar voor een GM-norm moest hij in de laatste drie rondes nog twee punten bij elkaar sprokkelen. Hij kreeg met zwart volgende stelling tegen de Duitse IM Feuerstack:

Tja. Dat paard op e5 hangt, en als het weggaat kon de positie van de zwarte dame tegenover de witte loper wel eens een groot probleem worden. Vandenbussche vond een oplossing (en won later de partij). Jullie ook? In de achtste ronde volgde een vlotte winst tegen de Nederlandse IM De Winter en daarmee was zijn eerste GM-norm binnen! In de laatste ronde nam hij genoegen met een snelle remise tegen Van Meegen.

Ik moet bekennen dat dit succes voor mij een beetje een verrassing is. Vandenbussche is ondertussen al diep in de dertig en zijn rating is al jaren tamelijk stabiel tussen 2400 en 2450. Dat hij nu uiteindelijk toch een norm scoort met een TPR van 2665 had ik niet voorspeld. Hij moet er nog twee scoren en zijn rating tot 2500 opkrikken om de titel effectief te krijgen.

Eindstand: 1. Fier 7½/9 2. Vandenbussche 7 3. Kramer 6½ 4. Lodici 5½ 5. De Winter 5 6. Ernst 4½ 7. Van Meegen 3½ 8. Feuerstack 3 9. Pham 2 10. Van Dael 1½

Er zijn in België nog een paar spelers die al een tijdje één of meer GM-normen hebben maar voor wie de titel nog veraf lijkt: Nicola Capone, Ekrem Cekro, Stefan Docx, Geert Van der Stricht en Jan Rooze.

Die laatste verdedigde, zoals gewoonlijk, het eerste bord voor België in het Europees seniorenkampioenschap, dat recent in Slovenië gehouden werd. Samen met Denis Luminet, Marc Stuer en Marcel Van Herck deden ze het meer dan behoorlijk. Gestart op plaats twintig eindigden ze uiteindelijk elfde. Bovendien keerden ze alle vier met een portie extra Elopuntjes mee terug.

Tenslotte werd in het verlengd weekend ook het kampioenschap van Franstalig België gespeeld. Twaalf deelnemers streden in zeven rondes te Jemeppe-sur-Sambre om de titel en vooral de kwalificatie voor het BK. Quentin Fontaine won met 5½/7 en een iets betere median Buchholz dan de Turkse IM Cemil Gülbaş. Ik ben er niet onmiddellijk in geslaagd om ergens een officieel reglement te vinden, maar ik geloof dat beiden zich kwalificeren voor het BK. Dit toernooi liet duidelijk zien dat het hier in Vlaanderen allemaal nog niet zo erg gesteld is met het schaken. Ik heb nergens partijen kunnen terugvinden, noch verslagen, noch foto’s — niets behalve een posteraankondiging en de resultaten.