Wie had het kunnen denken? Eén ronde met almaar remises, dat kon beter. Er vloeide weer bloed, dus, al was het niet overal. Ding–Karjakin begon als een Réti, versie Koningsindische Aanval, en ging dan over in een Neo-Grünfeld. Het zag er niet uit alsof er grote dingen stonden te gebeuren. Op de 12^de zet offreerde Ding zijn b-pion en de Karjakinese dame hapte gewillig toe. Vervolgens _LEESMEER_werd ‘het mens’ keurig ingesloten, waardoor ze een 2^de pion mocht consumeren, om verder noodgedwongen zetherhalend te gaan pendelen tussen a2 en b2. Hoe zat dat ook alweer met de vroegst toegestane remise? Deze duurde 18 zetten. 

Caruana–Grischuk was op papier wel beloftevol, gelet op wat de heren zoal hadden gebracht. Er kwam een wat ongewone Koningsindiër op het bord, waarin Caruana met 13. f3 iets nieuws introduceerde. Het veranderde niet veel aan het miniem(st)e plusje van de witte stelling, want het was de hele tijd al van minimaal naar heel licht beter en weer terug. Dat bleef eigenlijk tot op het einde, waar Grischuk ten koste van een pion een vrijpion verkreeg en Caruana aanstuurde op of tevreden was met herhaling van zetten: ½ – ½.

In So–Aronian kwam er nog eens een anti-Marshall van het Gesloten Spaans vanonder het stof. Er werd nota bene een partij Caruana–Carlsen (Saint-Louis, 2017) gevolgd, tot So zijn eigen gang ging met 14. h3. De “position” bleef niettemin vooral “equal”. Na een zet of twintig geeft wit een pion voor wat kansen en Aronian krijgt het moeilijk. Een blunder en een tegenblunder en wederzijds nog zwakke zetten brengen So op duidelijk voordeel. Toch duurt het nog een hele tijd – en een heuse comedy of errors – voor de zwarte vlag gestreken wordt: eerste zege voor So en de nu wel erg dreigende handdoek voor Aronian.

Mamedyarov en Kramnik opteerden voor de ruilvariant van het Damegambiet. In de gevolgde versie was 11. Le2 nieuw (voor 11. Pf3). Vrij spoedig werden de dames geruild en de rokade opgegeven. Er stond nog wel wat afruilklaar, en verder had zwart op de damevleugel 2 pionnen tegen 1 en wit aan de andere kant 5 pionnen tegen 4. Rond zet 28 stond er een herhaling van zetten aan te komen, maar Kramnik had er geen zin in en week op tijd af. Even later tastte hij mis, maar Mamedyarov profiteerde niet. Vervolgens blunderde de oud-champ vanuit het niets zichzelf zo wat verloren, maar zijn opponent speelde ook al eens suboptimaal i.p.v. af te ronden. Het was maar uitstel: het eindspel was vrijwel kansloos en blunders bovenop maakten dat niet beter. Tweede verlies voor Kramnik, wiens moment de gloire nu wel voorbij lijkt, en tweede zege voor Mamedyarov, die mee aan de leiding komt.

Einde van het 2^de luik, morgen weer een rustdag, we hebben zowat 43% gehad en zondag zijn we halfweg. Er zijn nu twee koplopers, Caruana en Mamedyarov (4/6), en ze hebben een vol punt voorsprong op het drietal Ding, Grischuk, Kramnik (3/6). Die hebben hun merites, maar ieder op zijn manier is het: net niet. Of spreken we te snel? Volgen So en Aronian (2,5/6): gelijk, maar elk via z’n hoogsteigen route van beknopt succes. Er moet al wat gebeuren als ze zich nog in de debatten mengen. Tot slot: Karjakin (2/6): waar is des oud-uitdagers fierheid toch gevaren? Zou Carlsen een zucht van opluchting slaken?