Berlijn, 7de ronde

Avatar foto

DoorHerman Callens

mrt 18, 2018 131 views

Cruciale dag, natuurlijk, want na vandaag zijn we halfweg en kunnen de heren ijverig hun revanches gaan plannen: wee wie hen op een hoopje heeft/hebben gespeeld, want die zullen ze in de volgende ontmoeting wel eens een poepje laten ruiken. Althans in hun stoutste dromen, want ook de schaakwind waait waar hij wil … _LEESMEER_

Ronde 7 bleek gewoon de bevestiging van wat sinds de eerste dag aan de gang was. Laten we echter beginnen bij de twee die het snelst eindigden. Grischuk en Mamedyarov opteerden voor de Ragozinvariant van het Geweigerd Damegambiet. Met 13. Df2 week Grischuk af van het bekende pad (13. Kf2), en meteen zat er een herhaling van zetten aan te komen. Remise op zet 16, en dat ná een rustdag!

Aronian en Caruana zetten ook een Ragozinnetje op, zij het niet krak hetzelfde en met iets meer ambitie om er wat van te maken. Aronian had het nieuwe 14. Ld3 in petto (i.p.v. 14. Pg3), maar Caruana was niet zwaar onder de indruk. Met 16. g4 (er staat tegenwoordig een lift op de g-lijn, want pionopstoten zitten erin) maakte hij echter niet zo’n beste keuze: zwart kwam beter te staan. Toch wist Caruana het onooglijke plusje niet helemaal vast te houden, maar Aronian liet toe dat hij er telkens weer naartoe ging. Het leverde een spannend en spectaculair slot op, dat in hevige tijdnood verliep en dus niet foutloos was, en waarin Aronian ondanks een schijnbare doorbraak in de zwarte koningsstelling aan het kortste eind trok: 0-1.

In KarjakinSo ging het er Nimzo-Indisch (met 4. e3) aan toe. Op de 10de zet initieerde So  dameruil, en daarbij repliceerde Karjakin met 10. Kxd1 (i.p.v. 10. Txd1). Hoewel de Rus even vederlicht voordeel leek te hebben, leidde het een paar zetten later enkel tot de evaluatie 0.00. In het vervolg werden alle damevleugelpionnen verwijderd, net als één toren en twee lichte stukken, en zouden u en ik aan remise durven te denken. Deze twee dachten er anders over. Karjakin probeerde wat druk te ontwikkelen, So wist ermee om te gaan. Althans tot op zet 34, want zijn 35ste was an “unforced error”. Niet veel later moest hij wel een paard geven voor een (vrij)pion, en zag het er benard uit, hoewel misschien nog niet totaal hopeloos, maar uiteindelijk verloor hij op tijd: Karjakin had z’n 40ste zet gehaald, maar die telde natuurlijk niet voor So, die zelf te laat afklokte: 1-0.

Kramnik en Ding verzeilden in de Vierpaardenversie van het Engels, en meer bepaald de Capablancavariant. Nieuw was 11. Lb2 (voor 11. La3). De stelling leek in evenwicht tot Kramnik wat begon te krasselen. Hij won wel een pion, maar moest alras zijn dame geven voor toren en paard. Ding profiteerde wel niet optimaal en het zag er allemaal best gelijkspellerig uit. Maar Kramnik wou niet versagen. Hij balanceerde wel geregeld op het randje van (enig) nadeel, maar zocht tegelijk naar wegen om het Ding lastig te maken. Hij creëerde zelfs een vrije h-pion, met doorloopkansen, en spande subtiele valletjes waar zijn Chinese opponent niet in trapte. Uiteindelijk slaagde hij erin zijn h-pion tot dame te transformeren, al kostte dat wel toren en paard, waarna een heus (nieuw) dame-eindspel ontstond, met 2 pionnen tegen 1 voor Ding. Die kon echter de eeuwige schaakjes van de kersverse witte dame niet ontlopen, en zo eindigde de partij in onbeslistheid, na 6,5 uur en 74 zetten. Wat zei Kramnik ook alweer over “altijd lange partijen (moeten) spelen”?     

Stand van zaken na de volledige heenronde. Caruana staat (weer) alleen op kop (5/7), ongeslagen en met een +3. Naaste achtervolger is Mamedyarov (4,5/7), even ongeslagen maar met een +2. Dan, een heel punt verder, volgen Grischuk, Kramnik en Ding (3,5/7). Niet onaanzienlijk, hun achterstand, maar, zo luidt het dan: “Op 7 ronden kan er nog veel gebeuren!” (Of is dat althans niet a priori onmogelijk). Karjakin, vandaag voor het eerst aan de winst, staat nu alleen 6de (3/7). Pijnlijk zwakke broertjes So en Aronian staan broederlijk laatst te wezen (2,5/7), met 1 schamele zege, 3 nullen en 3 halfjes.

Conclusies? Er kan natuurlijk nog veel gebeuren, maar de kans dat de zaak “in een richtingaanduidende  plooi ligt” is reëel. Wie van ver moet komen, moet ál zijn voorgangers nog voorbij en niets wijst erop dat die plots allemaal een dijk van een appelflauwte gaan vertonen, een dip van heb ik jou daar zullen etaleren of een klop van de schaakhamer komen te exhiberen. Geeft dat gewonnen spel aan de voorste(n)? Natuurlijk niet, maar als die zowat op peil blijven, zijn er nog maar twee serieuze kanshebbers. O ja, Carlsen heeft ook al laten weten dat hij de sterkst mogelijke uitdager zou willen, én dat Caruana hem prima uitkomt …

 

5 reactie op “Berlijn, 7de ronde”
  1. Voor het toernooi tweette MVL nog:
    “In my opinion, Vlad [Kramnik] is probably the player in the world who best understands chess. You can show him whatever position, his instincts will seldom let him down”

    Waarop Carlsen trouwens antwoordde met een lachend mannetje.

    Achteraf gezien blijkt de tweet toch niet helemaal stand te houden, de eerst drie rondes liepen dan wel gesmeerd.
    Maar in de vierde ronde tegen Caruana liep het mis, en uit de persconferentie achteraf bleek toch dat hij heel wat posities verkeerd had ingeschat.
    Zelfde verhaal tegen Mamedyarov, waar achteraf bleek dat hij zijn h-pion compleet overschatte, en zijn evaluaties van de posities helemaal niet leken te kloppen.
    In de laatste ronde, tegen Ding Liren, koos hij voor een opening waar het niet om voorbereiding ging maar om schaaksinzicht en terwijl Svidler zijn positie oorspronkelijk veelbelovend inschatte, verkeerde dat echter snel.

    Voordat ik fervente Kramnik fans, zoals Gert, in het harnas jaag. Ik ben zelf ook een redelijke Kramnikfan.
    Maar ik dacht dat de afgelopen rondes in combinatie met MVL’s tweet wel vermeldenswaardig was.

  2. Het is natuurlijk mooi van MVL om dat te zeggen, nadat Kramnik met ‘zijn’ wild card was gaan lopen (nu ja, bij wijze van tendentieus spreken, maar waar het om ging, was dat die wild card voortijdig werd toegekend én op een moment dat MVL een hogere ranking had en Kramnik wat was teruggezakt). Maar inderdaad, Kramnik kan MVL’s woorden toch niet echt waarmaken, hoewel hij hard z’n best doet. Zoals je zegt, is het al diverse keren gebleken dat hij zijn stellingen durft te overschatten. Ook gisteren – waar hij eigenlijk moest vechten om te overleven – vond hij zichzelf winnen of op winst spelen, een ‘inzicht’ waar hij nogal alleen mee stond. Maar hij zorgt wel voor spektakel en schuwt de lange partijen niet. Dat is (veel) meer dan van een paar van z’n concurrenten kan worden gezegd.

  3. “en meer bepaald de Capablanca variant”. Ik ben een adept van de Engelse opening, Herman, geen specialist weliswaar, bezit toch vijf boeken over het onderwerp, met zowat 20 varianten ter zake. Verlicht mij, my friend, vervolledig mij uit mijn duisternis, een Capablanca variant in de Engelse opening bezit ik niet, nergens, noegabollen. Dank u wel, in grote nood. Ik kijk uit naar een nieuwe aanschaf voor mijn huisbibje.

  4. Het moest er van komen dat iemand mij eens zou aanspreken op mijn ‘name-dropping’, alsof ik de hele encyclopedie van voor naar achter (en vieze versa) ‘from outside’ ken. Quod non. Ik behelp mij doorgaans met wat ik snel kan vinden, bv. op de schaaksite 365chess, met als nadeel dat een Engelse naam daar niet altijd overeenkomt met wat in de Nederlandse schaakterminologie gebruikelijk is. Nu ja. Volgens 365chess is dit de Capablancavariant (van de Vierpaardenvariant) van het Engels (A28): 1. c4 e5 2. Pc3 Pc6 3. Pf3 Pf6 4. d3. Ik heb ook wat Engels-literatuur, maar daar vind ik hem niet meteen in terug. Wel in een algemener boek, m.n. Paul van der Sterren: “De wereld van de schaakopening. Deel 2: Flankspelen”, p. 80, waar de auteur enkele ‘alternatieve’ 4de zetten vermeldt: “… zijn er meer mogelijkheden. Met name de afwachtende zetten 4. a3 en 4. d3, en het betonnen 4.e4 worden geregeld gespeeld” (het betonnen e4, prachtig toch). Maar er is “weinig theorie (over) gevormd” en dus wel zo handig “om theorie te vermijden”. That’s it. De kans is dus groot dat je die variant wel kent of ergens in je boeken hebt, alleen niet met die naam. Maar Capablanca klinkt wel leuk, natuurlijk. (Al heeft ‘Noegabollenvariant’ ook wel iets, vind ik: het maakt je opponent meteen glashelder duidelijk wat hij mag tegemoet zien.)

  5. Ja.. als Kramnik Caruana afmaakt in de derde ronde dan ziet het tornooi er wellicht heel anders uit. Het hoogtepunt voor Kramnik is wellicht al een jaar of 5 voorbij, wat niet wegneemt dat hij nog steeds zijn plaats heeft in dit tornooi. De selectie voor dit tornooi is altijd een beetje onnozel: er zijn een dertigtal schakers, of zelfs meer, die goed zouden standhouden in dit tornooi of zelfs capable zijn om het te winnen. De criteria konden evengoed andere zijn, voor mijn part was een vogelpik over 50 namen uit de top50 even valabel. Surtout de top10 hangt enorm aaneengeklit, niet omdat zij per se de 10 besten zijn, maar omdat zij het vaakst tegen elkaar spelen, de eloruif bepalen, eruit eten en ze in stand houden. Er komt wiskunde aan te pas, met startgelden en verblijfsonkosten voor tornooien als parameters, waar hun managers zich graag van bedienen. Ik herinner me nog dat Korchnoi, al lang over z’n hoogtepunt nog jaren heeft kunnen meespelen, mede omdat z’n prijs zo lag was, tot woede vaak van andere spelers. Het is toch treffend dat Kramnik deze week virtueel nr. 2 had kunnen zijn. From bijna hero tot bijna zero? Journalisten moeten ook hun gazet vullen, mensen houden nu eenmaal van dramatiek. De discussie over selectiecriteria voor dit tornooi zijn werkelijk een non-discussie. Dus iemand die bijna terug virtueel nr. 2 was in de liveratings verdient toch geslecteerd te worden?:-) Kramnik is voor mij nog steeds de man die de beer Kasparov omlegde, wat toen door kenners schier onmogelijk was. Na het verliezen van de titel heeft Kasparov nog een vijftal jaar de ranglijst aangevoerd. Ook al ben ik Kramnik fan, voor mij moet de sterkste winnen, al is dat steeds moeilijk om te besluiten over 14 partijen. Zelf zet ik mijn geld op de huidige top3 in de stand, en het liefst zie ik een strijd Carlsen-Caruana. De Italiaan is toch echt wel een meester in verdediging, in supercomplexe stellingen. Tot dusver ontgoochelt So mij erg. Wellicht nog wat jong, maar komt er hopelijk voor hem wel. Aronian is soms onklopbaar maar om een of andere reden wil dit niet lukken tijdens WK matchen. Psychologische kwestie of slecht naar goede vorm toewerken? Hopelijk ontdekt hij het zelf want het zou jammer zijn mocht hij niet 1 keer kunnen spelen voor de wereldtitel. Maar dit WK is om te smullen: duizelingwekkende partijen!

Een reactie achterlaten

Off topic reactie | Meld een fout/klacht | Gedragscode

Opgelet, je bent niet ingelogd. Je reactie zal mogelijk eerst moeten worden goedgekeurd door de webmaster vooraleer ze op de website verschijnt.

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *