Het leek wel zondagavond, aflevering zoveel van het spraakmakende programma met kandidaten die proeven moeten uitvoeren en een stiekemerd die de zaak onopvallend saboteert. “Beste vrienden, ook vandaag kan er heel wat verdiend worden, maar daarvoor wachten jullie weer enkele  bijzondere uitdagingen, en zoals altijd is er iemand die er alles aan zal doen om jullie inspanningen te dwarsbomen. Laten we eens kijken wat er in de pot zit …” _LEESMEER_

Uiteraard wordt er in ons geval niet om geld gespeeld, maar om de titel, of desgevallend een 2^de of 3^de stek. Na vorige week stonden de sterren het gunstigst voor Jan (V), die met een +5 en nog drie partijen te gaan er een stuk beter voorstond dan concurrenten Carlo (+3, nog 2 partijen) en Mart (+3, nog 1 partij). Hoeft het gezegd dat één persoon, die ogenschijnlijk zelf niet meer in aanmerking kwam voor de titel, wel opvallend stokken in de wielen (van Carlo) was komen steken? Die stond dus zeker op mijn briefje van verdachten …

Zoals gebruikelijk werden de proeven in duo’s afgewerkt. Eerst waren Jan (V) en Mart aan de beurt, in een proef die voor één van beiden, of misschien allebei, beslissend kon zijn. Echter, alsof de duivel, pardon de mol, ermee gemoeid was, kwam Mart in een zodanig druipnatte en doorweekte staat het lokaal binnengeregend dat het menselijk gesproken niet doenbaar was om zo een partij te gaan of moeten spelen. Knap werk van de mol, een fiks buitje op het juiste moment, en niemand die iets verdachts had opgemerkt! Je moet het maar doen. En wij maar gokken: wie heeft er voordeel bij deze sabotage, wie wil de verdenking van zichzelf afwenden, wie … is de mol?

De 2^de proef was voor het duo Gert en Paul, maar die hadden zich al een tijdje laten kennen als volstrekt onverdacht, wegens mathematisch opgeborgen titelambities. Bij hen ging de strijd nog uitsluitend over (het vermijden van) de rodelantaarnplaats. Die strijd was nog vrij kort ook en eindigde met winst van Gert. Daarmee eindigt Paul op de minst begeerde plek, maar om het positief te bekijken, die geeft ook weer uitzicht op een remonte, zoals zonneschijn na regen. (Excuus, Mart, misschien wat misplaatste beeldspraak in de context!)  

Proef 3 was de wederuitgave van de stokken-in-de-wielenclash van vorige week, waarin Jan (DG) Carlo een pad in de titelkorf zette, maar – uiteraard – met verwisselde kleuren, en dus het vertrouwde Engelse wit voor laatstgenoemde. Dat hielp echter niet, want eerstgenoemde wist opnieuw het laken naar zich toe te trekken, wat Carlo met een tweede en nog veel dikkere pad in de genoemde korf opzadelde. In mijn mollenboekje noteer ik alvast dat de zwartspeler meteen na de partij claimde dat hij “zich goed had voorbereid”, iets wat toevallig uitstekend past in het profiel van een mol …

Dat alles maakt dus dat de titelstrijd met enkele “onverwachte” wendingen vrijwel in zijn definitieve plooi blijkt te liggen. In de stand is Jan (DG) wel de nieuwe leider, maar er is een mirakel nodig om hem daar te houden. Tweede plaats is echter niet onmogelijk. Virtueel kampioen is de andere Jan. Eén punt op drie is voldoende voor wiskundige zekerheid. Mart heeft nog een waterkans, als hij Jan verslaat en die z’n twee andere partijen ook verliest. Een remise is wellicht niet genoeg, maar als ik het goed zie, laat het de exceptionele mogelijkheid open van een viertallige ex-aequo op één: als Jan voorts verliest van Carlo en Patrick, hebben Jan (DG), Jan (V), Mart en Carlo  allemaal 8,5/14. Het mirakel van zo-even, maar dan met vier. Het is dan in principe uitrekenbaar wie voorgaat op wie, maar ik ga het niet uittellen: het ligt in de inhoud van het woord besloten dat mirakels zich extreem weinig voordoen, en derhalve wil ik zuinig omspringen met mijn energie, dank u ecovriendelijk. Niettemin, áls, ik herhaal, áls het mirakel zich voordoet, dan is de geest van de mol in het spel…