Twee keer zwart aan het feest, één keer wit. En dat alles onder het motto: “Het moet niet altijd remise zijn in reeks 2!” Vanzelfsprekend had dat zo zijn gevolgen voor de stand. Vooraan lijkt het meer en meer uit te draaien op een strijd tussen Herman en Jan, achteraan ziet Benny zijn directe concurrenten verder weglopen. _LEESMEER_
Via zetverwisseling kwamen Guy en Carlo in een Koningsindiër terecht en dat leverde in eerste instantie niets op dat de balans uit … balans kon krijgen. Het kantelmoment kwam toen wit verzuimde om de d-lijn te nemen. Zwart kon een toren geven voor twee lichte stukken en wist vervolgens het materiële onevenwicht uitstekend uit te buiten: 0-1.
Benny en Patrick vochten een Siciliaan uit die ook een tijd lang geen van beiden in het voordeel leek te brengen. Diep(er) in het middenspel trok wit zijn paard echter terug naar een verkeerd veld, terwijl de betere zet hem in het voordeel had kunnen brengen, en zo kon zwart de partij naar zich toe trekken: 0-1.
Mart kwam tegen Guy in Grünfeldwateren terecht en viste dan maar de variant met e3 op. In het prille middenspel kwam zwart al snel wat gedrukt te staan. Wit profiteerde optimaal van het ruimtevoordeel en verhoogde stelselmatig de druk. Toen de zwarte dame van het bord ging, zocht zwart nog even naar tegenkansen, maar eenmaal de witte pionnen ook naar voor gingen stormen, werd de zaak onhoudbaar: 1-0.
In de stand behoudt Guy weliswaar z’n 3de plaats, maar Carlo staat nu virtueel een halfje voor. Leider Herman en virtueel leider Jan zijn nog niet buiten schot, maar een kloof(je) van ten minste een reëel vol punt kort voor het einde is niet niks, en eventuele inhaalpartijen moeten eerst nog gewonnen worden. Dat laatste geldt ook voor Jan die er, met één verliespunt minder dan Herman, virtueel het best voor staat, maar vooralsnog een punt heeft goed te maken. Achteraan lopen tegenstander Patrick en andere concurrent Mart een punt verder weg van Benny. De rode lantaarn lijkt dus stilaan definitief te gaan worden, ook omdat de twee anderen allebei nog twee inhaalpartijen hebben. In het midden zakt Guy intussen virtueel wat weg om dezelfde reden: zijn achtervolgers staan al op een halfje en hebben zelfs nog drie partijen te goed. Enfin, het seizoen krijgt zo stilaan z’n beslag, maar zoals het cliché wil: “ ’t Moet allemaal eerst gespeeld worden!”