In Budapest vindt de schaakolympiade plaats. Lucas schreef al een helder verslag over de eerste vier ronden. Het deelnemersveld in het open toernooi is gigantisch met niet minder dan 197 teams. Je moet al heel erg je best doen om een natie te vinden die niet vertegenwoordigd is op de Olympiade. Grappig is ook dat een aantal Kanaaleilanden (Jersey en Guernsey) en het eiland Man blijkbaar een onafhankelijke bond hebben en hun eigen team mogen afvaardigen naar de Olympiade. Dit kennen we natuurlijk al een beetje uit het voetbal waarbij Wales, Schotland en Noord-Ierland ook aparte teams afvaardigen in de internationale toernooien. Doordat zo veel teams deelnemen uit alle uithoeken van de wereld en uit best wel kleinere landjes, vermoedde ik dat de Olympische gedachte wel eens van toepassing zou kunnen zijn (deelnemen is belangrijker dan winnen) en dat het niveau van het schaken in de onderste regionen wel eens erg zou kunnen tegenvallen. Ik grasduinde een beetje in de partijen in de staart van het klassement en koos er uiteindelijk voor om het 4e bord van Papoea-Nieuw-Guinea te volgen.

In de eerste ronde mocht ene ongeklasseerde Terry Stuart daar met wit tegen een Boliviaan die naar de ronkende naam Jonathan Montevilla Cahuasa luisterde en goed is voor 2064 ELO. Ervaren spelers weten dat ze ook bij niet-geklasseerde spelers op hun hoede moeten zijn en geconcentreerd dienen te spelen. Je komt toch niet zo maar op een schaakolympiade terecht, toch? Terry heeft helaas niet al te lang de schijn kunnen hoog houden een ernstige schaker te zijn. Hij wordt in 12 zetten gematteerd in een Siciliaanse partij.

De eerste zetten kunnen we zeker nog plaatsen. Ik ben minder vertrouwd met 3. c4 in de Siciliaan, maar dit heet de Kramnik-variatie en deze lijkt een aanrader van Stockfish in de bestrijding van de “Franse” Siciliaan. Ik vermoed echter dat vriend Terry deze zet eerder toevallig speelde, dan met de idee d5 voor zwart te voorkomen. Vervolgens worden de paarden ontwikkeld. Waarna Terry verzuimt 5. d4 te spelen en met 5. d3 het initiatief overdraagt aan zwart. De Boliviaan kiest voor een rustige ontwikkeling van de koningsloper, waarop Terry besluit nog een tempo weg te geven met een totaal nutteloze 6. h3. De Boliviaan lijkt ook wat zoekende hoe om te gaan met het twijfelende spel van zijn opponent. Op de achtste zet besluit Terry dan zijn g-pion op te spelen. Hij heeft nog niet gerokeerd en gooit hierbij de vleugel open aan de kant die toch het meest geschikt zou zijn voor rokade gegeven het feit dat hij al c4 gespeeld heeft. De Boliviaan heeft intussen door dat hij gewoon maar moet afwachten, want de blunder zit er wellicht toch aan te komen…. Enkele zetten later is er al een eenvoudige matcombinatie op de mooi opengelegde koningsvleugel. Met alle respect voor iedereen die ons geliefkoosde spel speelt, moeten we hier toch durven stellen dat dit spel van wit echt bedroevend slecht is en dat meedoen inderdaad belangrijker is dan winnen….

In de tweede ronde moest vriend Terry dan plaats ruimen aan het vierde bord voor ene Rio Fiocco die het met zwart tegen een Hondurese 1900-speler mocht proberen. De partij is heel kort en eindigt in opgave van zwart na 5 (!) zetten en ook al speelt Rio al een onvonventionele zet in die vijf zetten, toch is er is op dat moment niet echt reden om al op te geven. Misschien hadden de heren meer zin in een gezamenlijke wandeling in de stad? Ik was er helaas niet bij, maar vreemd is het wel.

In ronde 3 keert Terry Stuart terug aan het bord en speelt hij zowaar remise tegen Jonathan Hill uit het team van Guernsey. Er komt opnieuw een Siciliaan op het bord. Deze opening heeft toch de naam heel scherp te zijn, maar de heren slagen erin om er een saaie bloedeloze pot schaak van te maken die eindigt in remise. Mede dankzij dit halfje wint Papoea trouwens van Guernsey met 2,5-1,5

Wie gedacht had dat vriend Terry mocht blijven zitten na dit “succes” is verkeerd, want in de vierde ronde komt Rio Fiocco terug aan het vierde bord. Rio is echt een heel beperkte schaker. Hij mag met wit tegen een Afghaan met 1968 ELO en dat belooft uiteraard al niet veel goeds. De Afghaan kiest voor Caro Kann, een opening waarvan vele Skoggers zich bedienen en die veel terugkomt aan de onderkant van de Schaakolympiade. Rio speelt op zet 8 al een stuk kwijt en laat ook zijn dame nog in staan op zet 11 om vervolgens vrolijk met zijn Koning de mat tegemoet te lopen.

Rio lijkt hiermee toch zijn plekje verloren te hebben want in ronde 5 en 6 speelt Terry Stuart weer. De partij uit ronde 5 speelt onze vriend redelijk, maar blundert hij in het middenspel. In ronde 6 speelt hij dan weer ronduit zwak. Oordeel vooral zelf. Ik zou het persoonlijk tenenkrommend vinden om zo te spelen voor mijn land, maar goed meedoen is dus inderdaad belangrijker dan winnen op de Olympiade

De hamvraag is nu dus of in ronde 7 Rio Fiocco zijn plaatsje aan het vierde bord opnieuw zal claimen en welke hemeltergende schaakpartij dit tot gevolg zal hebben. Uw reporter uit de kelder van de Olympiade houdt u op de hoogte!