Vrijdagavond verdedigde Nikolaas met succes zijn doctoraat met als — voor oningewijden redelijk cryptische — titel ‘Niet-commutatieve veralgemeningen van valuaties en plaatsen.’ Of het nu ook meer ELO-punten gaat opleveren weten we niet, maar hij mag zich nu doctor in de wiskunde en wetenschappen noemen. Enkele jaren geleden haalde Tobias al zijn doctoraatstitel binnen in de fysica. We zijn duidelijk in goed gezelschap. Proficiat!
DIKKE PROFICIAT NIKOLAAS.
Die Verhulsten, echte bollebozen!
Dat had ik had van Tobias gehoord tijdens het jeugdtoernooi. Ik vroeg naar de titel van zijn doctoraat, daarna ben ik maar terug wat uitslagen gaan invoeren. Het was mij onmiddellijk duidelijk waarover het ging :-).
Proficiat aan beide heren Verhulst.
Ik zeg ook soms dingen die niemand begrijpt. Zal ik dan ook doctor worden? Proficiat, Nikolaas!
Even Googlen verklaart veel: “In deze thesis bestuderen we verschillende niet-commutatieve veralgemeningen van het begrip valuatie. We bestuderen de verbanden tussen o.a. priemen, partiële valuatieringen, totale deelringen en Dubrovin valuatieringen. In het bijzonder associëren we aritmetische pseudo-valuaties aan Dubrovin valuatieringen met niet-idempotente Jacobson radicalen. Aangezien localisaties van begrensde Krull orders aan priemidealen van hoogte één dergelijke Dubrovin valuatieringen zijn, kunnen we in deze context een divisorentheorie ontwikkelen, waaronder resultaten die analoog zijn aan de approximatiestellingen uit de commutatieve valuatietheorie. We voeren ook groupoïde-valuaties en groepoïde-valuatieringen in en tonen een verband tussen de twee. Tot slot wordt er een link gelegd tussen groupoïde-valuaties en Dubrovin valuatieringen.”
Ik denk dat ik de helft van deze woorden ken/begrijp.
Dat zullen dan bij mij vooral de lidwoorden en de voegwoorden geweest zijn, Pascal. Ik had mij nochtans geprepareerd : ik had thuis het begrip commutatief opgezocht, maar toegegeven, het hielp niet.
Ik heb dat dan maar even opgelijst, Carlo, en het resultaat aangevuld met de leestekens en het eerste woord van elke zin, kwestie van nog wat structuur te zien. Dit is voor jou duidelijk:
Even: “In het. We de,,, en. In het. Aangezien, een, de de. We en en een de. Tot een en.”
Met ‘commutatief’ erbij maakt niet echt verschil, dat moet ik erkennen. Nog erger is: ik snap niet alleen die andere woorden niet, van jouw zinnetje kan ik al helemaal geen chocola maken. Laat ik dus nog maar simpelweg wat schaken. (Hoewel?)
Overigens, proficiat Nicolaas en Tobias!
De volgende zou nu Yannick moeten zijn, of zie ik iemand over het hoofd?