Terwijl de Grand Prix-dames doende waren te vechten voor de tornooizege, de eindzege en/of een kwalificatieplaats voor het kandidatestornooi, of zelfs gewoon een GM-titel of norm, waren 16 heren toe aan het 6de  luik toe van de Meltwater Champions Chess Tour, een online-rapid-cyclus van 9 tornooien plus finale. Dit onderdeel werd gekerstend als de FTX Crypto Cup en u is geacht intussen het patroon te kennen: een round robin-voorspel, waarna de beste 8 een knock-outeindfase betwisten waarin elke confrontatie bestaat uit twee minitweekampen van telkens vier partijen en desgevallend een paar blitzpartijen en zo nodig nog een Armageddonspel om de laatste knoop door te hakken. _LEESMEER_

Laat ik even snel over die voorronde heengaan. De vorige keren werd die vrijwel steevast gewonnen door Carlsen, maar de champ is er nog maar één keer in geslaagd een tornooi ook te winnen. Deze keer volgde hij een andere strategie: ei zo na eruit in de voorronde, en wie weet is dat een betere aanloop. Hoe dan ook, het was nu eens Caruana die alle registers opentrok in dat eerste stuk , met een vol punt (10/15) voor het viertal Giri, Nakamura, Vachier-Lagrave en So (9/15). Carlsen en Radjabov bleven een halfje voor op de eliminatie (8,5/15), Nepomniachtchi overleefde een ex aequo met Aronian via tiebreak (8/15).

In de kwartfinales wonnen Radjabov (van Giri, 2,5-1,5) en So (van Vachier-Lagrave, 3-1) hun eerste tweekamp, terwijl Carlsen (tegen Nakamura) en Caruana (tegen Nepo) beiden een 2-2 boekten, door een must-win in de vierde partij ook winnend af te sluiten. Op dag 2 was Radjabov tevreden met snelle remises met wit en Giri afhouden met zwart: 2-2 en de Azerbeidzjaan geplaatst. Ook So haalde het laken naar zich toe, door een 2-1 te scoren, waarna Vachier-Lagrave niet meer kon winnen en dus de 3-1 van de vorige dag niet meer kon goedmaken. Carlsen en Nakamura wonnen elk met zwart en hielden het verder op remise. Weer 2-2, en dus kwam er een play-off. Een blitzkolfje naar naar de hand van Carlsen, die met beide kleuren won: 2-0 en geplaatst. Ook een nieuwe 2-2 (4 remises) tussen Caruana en Nepomniachtchi, omdat de Amerikaan er nooit in slaagde om zijn goede posities te verzilveren en de Rus ruiterlijk toegaf dat hij “in elke partij vandaag verloren stond”. In de blitztiebreak ging Caruana dan onderuit (1,5-0,5), volgens de ongeschreven wet: wie z’n kansen niet afmaakt, loopt uiteindelijk op een tegengoal. Jammer!

De halve finales begonnen met een overwinning van So tegen Nepomniachtchi, middels een zege in de 4^de partij, na 3 remises. Opmerkelijk: uitgerekend in die beslissende partij werd Nepo geplaagd door een zwerm muggen die z’n huiskamer binnenzoemden. Carlsen en Radjabov gaven elkaar een mep (figuurlijk, welteverstaan, iets wat Nepo letterlijk probeerde jegens de voornoemde insecten) in de 3^de en 4^de partij, ook na 2 remises, en besloten de dag onbeslist: 2-2. Op de tweede dag had So aan drie partijen genoeg om Nepomniachtchi uit te tellen: 2-1 zou minstens een gelijkspel opleveren en Nepo had een zege nodig. Ook Carlsen haalde het, met een duidelijke 3-1, van Radjabov. Leuk detail, het wordt de 3^de finale tussen Carlsen en So en de champ verloor al twee keer (maar won wel 1 keer een troosting van So). Derde keer, goede keer?

De eerste finaledag leverde twee keer een 2-2 op, en de manier waarop schoot bij een aantal commentatoren en schaakfans in het verkeerde keelgat. Laten we beginnen met de troosting. Nepomniachtchi en Radjabov roffelden vier theoretische remises af, in resp. 15, 11, 15 en 14 zetten, en hun eerste en derde partij waren exacte kopieën. In de finale was iets meer te zien: Carlsen won de eerste partij van So, maar verloor de derde, en de even partijen waren al evenzeer theoretisch remise en geheel identiek, zij het wel 29 zetten lang. Carlsen verklaarde achteraf dat hij zich niet lekker voelde, en dus liever naar zijn lichaam luisterde dan een intens schaakfeestje op te zetten (op een foto zag hij er inderdaad veeleer belabberd uit, voor wat dat waard is).

Radjabov tweette ook een paar keer, maar enigszins cryptisch. Eerst gaf hij aan dat hij nu, omdat de partijen snel voorbij waren, tijd had gehad om commentaren van schaakamateurs te lezen en vervolgens: als je de boodschap hebt begrepen, oké, zoniet, wel de meeste van mijn collega’s wel. Je zou daarin kunnen lezen dat hij klaagt over de tijdsdruk – er is ook helemaal geen rustdag – maar waarschijnlijker is het een sneer naar zijn critici (“Amateurs, jullie kunnen me wat!), o.m. GM’s Jorden van Foreest, Christiansen en Sokolov. Als de kippen was kwinkslag-Giri erbij met zijn obligaat staaltje, euh, goede raad: let maar op, ‘broer’, straks neemt men je plek in het kandidatentornooi weer af en zet men een amateur in de plaats!

Een heel stuk normaler ging het eraan toe op dag 2. In de troosting viel een enkele remise, partij 4, maar verder werd er enkel gewonnen (en verloren). Nepomniachtchi triomfeerde twee keer met 1. b3, Radjabov scoorde tegen toen de zwarte vesting geen vesting bleek te zijn. Brons dus voor de Rus: 2,5-1,5. In de finale begon Carlsen uitstekend, met een verbeterde versie van een partij die ze een paar tornooien geleden speelden, maar So sloeg meteen terug. Dan vielen er twee remises, waarvan één theoretisch geval weer, en gingen ze blitzen. Carlsen gooide er een Orang-oetan tegenaan (geen echte, wel 1. b4), maar  So was niet onder de indruk en speelde solide tegen. Toen de zaken op remise leken uit te gaan draaien, blunderde de champ echter een hele toren weg en zo zat hij plots met een must-win met zwart opgescheept in de 2^de partij. Het werd een Moskou, waar één aarzeling van So volstond om Carlsen de kans te geven die hij nodig had. Weer gelijk, Armageddon en So die zwart kiest, en  Carlsen dus opsolfert met een nieuwe must-win. En ja hoor, hij deed het opnieuw. De beelden waren opvallend: Carlsen die wild uit de bol gaat, So die dat moet ondergaan en zijn grote teleurstelling wel probeert maar niet kan verbergen. De eerste van drie finales (tegen So) die Carlsen wint. Tja, dan mag je al eens blij zijn! Volledigheidshalve: in de tussenstand van de Meltwater Champions Chess Tour staat Carlsen afgetekend aan de leiding, voor So en nog veel meer voor Radjabov.   

Toetje: als u, met al die Chess Tours van tegenwoordig door de bomen het bos niet meer ziet, de “gewone” Grand Chess Tour, editie 2021 en helemaal OTB, komt er weer aan. De eerste twee luiken, met deelnemers, zijn al bekend: de Superbet Chess Classic in Boekarest, klassieke formule, begint op 3 juni, Parijs Rapid & Blitz gaat van start op 17 juni. Het wordt weer druk deze maand …