En dan moet hij nog tegen zijn grote vriend Carlsen …, schreef ik laatst over een enigszins kwakkelende Giri in de Gashimov Memorial in Shamkir, Azerbeidzjan. Dat is intussen gebeurd (7^de ronde), en de “grote vriend” had geen compassie: 3^de nederlaag op 7 partijen voor Giri, waar is de tijd dat hij de ene remise na de andere afleverde en amper verloor (of won)? Na de 3^de nul volgden nog 2 remises en dat bracht de Nederlander uiteindelijk op 3/9, een 10^de en laatste plaats en een flinke ELO-bank achteruit (-18). Bovenaan … _LEESMEER_

… ging het er zowat omgekeerd aan toe. Na zijn zege op Giri gaf Carlsen ook Karjakin en Grischuk nog een lel, maar het was die voorlaatste zege, tegen z’n oud-uitdager, die al volstond voor de eindwinst. Karjakin had zich in ronde 6 naast de champ gehesen, kwam vervolgens weer een halfje achter en mocht in de 8^ste ronde proberen de bakens te verzetten, maar de Noor gaf geen krimp en liep met de volle buit recht naar z’n 5^de eindzege. Uiteindelijk, nadat ook Grischuk voor de bijl ging, finishte hij met 2 volle punten voorsprong, 7/9, prestatiegewijs nagenoeg 3000 ELO. Daarmee schuift hij weer 16 punten verder van Caruana en dichter bij zijn hoogste rating ooit.

Ding en Karjakin strandden op 2 en 3, met 5/9. Ding, die in de 1^ste tornooihelft een tik had gekregen van Navara, wist in de 2^de Topalov te grazen te nemen en verder remises te spelen, zodat hij weer op gelijke hoogte kwam met Karjakin, al moest die daar wel voor verliezen tegen Carlsen. Elogewijs gaat de Chinees welgeteld een halve ELO achteruit, waardoor hij makkelijk lid van het +2800-trio blijft (ja, ze zijn maar met drie, het was ooit anders).

Verder eindigden Radjabov, Grischuk en Anand met net 50%. Topalov en Navara bleven daar een halfje onder, Mamedyarov een heel. En over Giri ten slotte hadden we het al.

En ons CK dan? 

Veel spannender gaat het er aan toe in de ons eigen CK, reeks 2 (waarover Pascal al berichtte). De kans dat er een viertallige ex-aequo uit de bus komt, is klein – van waterkansen spreek ik veiligheidshalve niet meer – maar minder klein dan een ronde of wat geleden. Het volstaat dat Jan en Mart (nu vrijdag) remise spelen en dat Jan vervolgens onderuit gaat tegen Patrick. Als de geest van de mol nog aanwezig is, is het allemaal nog niet zo denkbeeldig. Ergo: nagelbijtend wachten wij op het ultieme gevecht, ofwel op de 64 velden, ofwel ter berekening van wie nu eigenlijk wint volgens welke criteria. En dat ik er verdorie zelf niet bij was!