Ondertussen zat men ook in de Grand Chess Tour aka GCT niet stil. Het circus was zoals elk jaar weer neergestreken in Saint Louis, alwaar allereerst het Rapid & Blitz Tournament (10-14 augustus) werd afgewerkt en zowat meteen daarna de gerenommeerde Sinquefield Cup (17-29 augustus), het 2^de en meteen laatste – finales in Londen niet meegerekend – klassieke luik uit het GCT-circuit. Na Saint Louis volgen enkel nog Boekarest en Kolkata, respectievelijk begin en eind november, en natuurlijk de finale kers op de taart in Londen, begin december. Dat is nog even wachten, maar dan zit het weer allemaal heel dicht bij mekaar, voor een verslaggever is dat nog maar eens r(azendsnel p)ennen om bij te blijven … (plus: in november doen we zelf ook mee in Leuven). Nu eerst deel 1 van Saint Louis. _LEESMEER_

Even opfrissen. Dit hadden we, van recent nog tot ongelooflijk onlangs, al gehad (top 3 tussen haakjes):

– Ivoorkust Rapid & Blitz, 8 t/m 12 mei (1. Carlsen 2. Nakamura & Vachier-Lagrave)

– Kroatië (klassiek), 26 juni t/m 8 juli (1. Carlsen 2. So 3. Aronian & Caruana)

– Parijs Rapid & Blitz, 27 juli t/m 1 augustus (1. Vachier-Lagrave 2. Anand 3. Grischuk & Nepomniachtchi)

En dit is, na die 3 luiken, de voorlopige stand: 1. Carlsen (33), 2. Vachier-Lagrave (25), 3. So (22), 4. Nepomniachtchi (18), 5. Caruana (16). De eerste 4 in de eindstand (na alle 7 luiken),  zullen de finale in Londen mogen betwisten. Het lijkt er wel op dat het vijftal hier prominent vertegenwoordigd zal zijn in het uitendelijke finalistenkwartet. De rest van de stand wordt voornamelijk gevuld door participanten die al aardig wat pluimen hebben laten liggen (hoewel niet per se al sowieso kansloos). Wie de kwalificatie ambieert kan zich eigenlijk geen zwak evenement permitteren: er zullen er altijd wel 4 zijn, die hun dippen bescheiden houden en hun successen (nagenoeg) eclatant …

Saint Louis Rapid & Blitz bestond zoals de andere niet-klassieke luiken uit de GCT uit een 9-rondig rapiddeel (dag 1-3) gevolgd door 18 ronden blitz (dag 4-5). Voor de eindafrekening tellen de rapidpunten dubbel, zodat beide onderdelen een gelijk aandeel hebben in het totaal.

Het begon meteen met een klapper: Ding vloerde Carlsen, u weet wel, de man die dit jaar nog geen tornooi niet had gewonnen.Geen nood: de champ won vervolgens twee keer achter elkaar, maar dan kreeg hij ook een slaagje van Caruana. En Aronian. Drie nederlagen op vijf partijen? Nogal niet-Carlsen. Is de motor eindelijk aan het sputteren? En dat op een zucht van nieuwe (klassieke) ELO-hoogten? Even respijt, maar in ronde 8 zijn vierde tik, nu van oud-uitdager Karjakin. Het heeft iets: een nederlaag tegen z’n laatste twee uitdagers, en uitgerekend in het onderdeel waar ze toen begaven. Uiteindelijk finishte Carlsen met 8/18 op een bescheiden 6^de plaats (op 10 deelnemers).

Er was natuurlijk niet enkel Carlsen. Terwijl de Noor niet op z’n best bleek, gaven anderen een florissantere indruk. Allereerst bleef niemand ongeslagen, maar enkel de eerste drie kwamen weg met slechts één nederlaag. Aronian won in de eerste ronde van Vachier-Lagrave en zag niettemin de Fransman in de laatste ronde weer langszij komen: beiden behaalden 13/18. Nummer 3, met 10/18, werd Ding, die in de 6^de ronde van diezelfde Fransman had verloren, maar verder aardig puntjes had gesprokkeld. Gelijk met hem eindigde landgenoot Yu, intussen de 2^de Chinees in de ELO-top 10, die twee keer de duimen had moeten leggen (Ding, Rapport). Rapport werd 5^de, met gelijke punten (8/18) maar betere tiebreak, net voor Carlsen, ook met vier nederlagen. In het zootje dat volgde deden de eerste twee, Caruana en Karjakin, even goed of slecht, had de derde, Dominguez Perez, een punt minder en de vierde, een veeleer slappe Mamedyraov, nog twee meer (minder).

Dat bij het snelle schaak, en met name bij blitz, verrassingen legio kunnen zijn, zal niemand, euh, verrassen. In de eerste helft (dag 4, ronden 1-9) bleef Carlsen  consistent onderpresteren, al gaan woorden als “consistent” en “verrassing” niet goed samen. Ook Vachier-Lagrave liet het afweten, met eenzelfde magere 50%, al behield hij nipt de eerste plaats in de totaalscore. Nog bescheidener verging het Aronian, die een halfje verloor t.o.v. de Fransman, mede omdat die hem in de 9^de ronde onderuit speelde. Helemaal triest was de score van Caruana: 2/9! Oké, in het snelle werk is wisselvalligheid wel eens vaker troef bij de Italo-Amerikaan, maar dit is pure regelmaat: de hele tijd zwak. Aan de kant van de positieve surprises viel het Chinese succes op: Ding (6,5/9) en Yu (5,5/9), die overigens beiden Carlsen in de vernieling speelden, waren de nummers 1 (ex-aequo) en 4 van de dag. Ook Karjakin, notoir beter in blitz dan in rapid, deed het prima: ex-aequo op 1 met 6,5/9. Rapport was 3^de, met 6/9. Wat zou de laatste dag brengen?

Meer van hetzelfde, zo verwachtte Carlsen, ten minste voor hemzelf: het ging hem slecht af, hij was z’n zelfvertrouwen kwijt, het snelschaakgedeelte kon hem eigenlijk niet meer schelen, het was hoog tijd voor de (klassieke) Sinquefield Cup, enfin, we hebben de Noor al stralender geweten. Gelijk had hij wel, al zag het er eerst anders uit: een start van 3,5/4, met zeges op o.m. Vachier-Lagrave en Ding, maar dan 0/3 tegen Caruana, Yu en Dominguez Perez en tot slot twee remises. Weer ‘maar’ 50%, dus. Winnaar van de dag werd Yu (6/9), voor Ding en  Karjakin (5/9), die veeleer bevestigden, en ook Caruana (5/9) die z’n vorige dag met verve wegspoelde. Vachier-Lagrave kon deze keer maar een povere 3/9 etaleren, weg mogelijke eindwinst.

Dat leverde als blitzeindstand op: Yu, Ding en Karjakin op de plaatsen 1-3, met 11,5/18, Aronian en Carlsen op 4 en 5, met 9/18. De rest, tja, lager. Zo werd, rapid en blitz samengeteld, ten slotte Aronian nipt eindwinnaar met 22/36 (13 GCT-punten), voor Yu, Ding en Vachier-Lagrave met 21,5/36 (allen 8,33 GCT-punten), Karjakin met 19,5/36 (6 GCT-punten) en Carlsen met 17/36 (5 GCT-punten). In de totaalstand leidt Carlsen (38) voor Vachier-Lagrave (33,33), Aronian (24), So (22) en Ding (21,33). Kortom, twee nieuwe namen in de top 5 (Aronian en Ding) maar de twee die eruit vielen, hijgen in de nek van hun voorgangers:  Caruana op 6 (19) en Nepomniachtchi op 7 (18). Niet te vergeten bij dat alles: er zijn in totaal 7 luiken of deeltornooien, maar de (12) ‘vaste’ deelnemers mogen maximaal 5 keer meedoen;  Vachier-Lagrave zit al aan 4 luiken, Carlsen, Ding, Caruana en Nepomniachtchi hebben er 3achter de rug, So en Aronian nog maar 2. Het 7-tal van vandaag kan dus nog flink door elkaar worden geschud of verrast worden door enkele tot nu toe weinig actieve kapers op de kust. Na de Sinquefield Cup, klassiek en dus verplicht voor alle ‘vaste’ participanten, weten we meer …