Dag 3 in GP Riga, oftewel het beslissende tiebreaktoetje van ronde 1, voor degenen voor wie nog niets beslist was. Een overzicht van de debatten, van rapid tot en met Armageddon. _LEESMEER_
Rapid 1 (25’+10”)
Het eerste bloed viel in Grischuk–Vitiugov, toen zwart op de 18de zet de euvele mening bleek toegedaan dat hij zich nu wel kon permitteren om te rokeren, en kennelijk niet in de smiezen had dat er vervolgens binnen de kortste keren een loodzware koningsaanval zat aan te komen.
In Yu–Aronian kwam ‘uiterst rustig spel’ op het bord. Het evenwicht werd nooit verbroken, ergo remise na 32 zetten.
Giri trakteerde Karjakin op een Najdorf maar zijn versie werd door de Rus in 46 schuifjes aan diggelen geslagen.
Nakamura–Topalov ging Retiaans van start, en bleef, op een tijdelijk vederlicht voordeel voor zwart na, globaal in evenwicht tot er wederzijds nog toren en vier pionnen restten, netjes tegenover elkaar.
Duda opteerde voor het Russisch en Svidler repliceerde met de Moderne versie ervan aka de Nimzowitsj- of Shirov-variant. De Pool flirtte even met het betere spel maar wist er uiteindelijk – lees: 68 zetten – niets uit te halen.
In een Italiaanse partij die 89 zetten werd uitgesponnen wist So ten slotte het laken naar zich toe te trekken, ook al had Harikrishna onderweg af en toe beter gehad.
Rapid 2 (25’+10”)
Semi-Tarrasch in Vitiugov–Grischuk, maar wit moest wel winnen en kon het niet waarmaken: in 24 zetten was het voorbij. Grischuk door, Vitiugov out (2-0).
Aronian–Yu werd via via Slavisch. Zonder noemenswaardige fouten en gelijkopgaand, en dus remise, na 46 zetten. Een Catalaan in Harikrishna–So, maar ook hier wist geen van beiden het verschil te maken. Telkens 1-1, dus, en allen op naar het volgende tempo.
Nakamura verdedigde Berlijns tegen Topalov, maar die bleek daar raad mee te weten. Omstreeks de 40ste zet ging het scheepje van de Amerikaan water maken en niet veel later ging hij kopje onder. Topalov door, Nakamura out (1,5-0,5).
Giri liet de nederlaag niet aan z’n hart komen en sloeg, in een Neo-Catalaan, eenvoudig terug, zij het dat Karjakin niet tegenwerkte. 1-1, dus, en straks de snelrapid.
Best boeiend tot slot was Duda–Svidler, een Engels gevecht waarin de Pool ondanks z’n tijdnood het hoofd koeler hield dan de Rus. Duda door, Svidler mocht inpakken (1,5-0,5).
Snelrapid 1 (10’+10”)
Nog twee duo’s op zoek naar de winst.
Karjakin en Giri gingen Berlijns, maar na 29 zetten hielden ze het voor bekeken. Dan deden Aronian en Yu in een Slavisch onderonsje er wat langer over: 61 zetten.
Snelrapid 2 (10’+10”)
Een Catalaan in Yu–Aronian, met enkele onnauwkeurigheden die uiteindelijk niets opleverden.
Giri–Karjakin werd Engels. Wit blundert op zet 30, zwart blundert meteen terug. Daarna is het nagelbijten, maar voor niets.
Blitz 1 (5’+3”)
Dezelfde duo’s aan zet.
Opnieuw de Berlijner in Karjakin–Giri en, na 37 zetten, weer geen beslissing. In het andere, Slavische, duel wist Aronian in 57 zetten Yu wel te verschalken.
Blitz 2 (5’+3”)
Giri en Karjakin lepelden een Koningsindische Aanval tevoorschijn, maar opnieuw bereikte wit niets tegen zwart. Volgende halte: Armageddon!
Aronian had weliswaar genoeg aan remise, maar dat was geen garantie, zo bleek. Yu weigerde de Nimzo-Indiër van zwart als z’n onafwendbare remisedood te willen beschouwen en bracht de bordjes in evenwicht, al zat de klok er ook wel voor iets tussen. Opnieuw: Armageddon!
Armageddon (wit: 5’, zwart: 4’ + wint bij remise)
Dat de eerste ronde meteen zou culmineren in het uitputtend benutten door alvast een kwart van het veld van alle tiebreakonderdelen zal wel weer veelzeggend zijn, maar of de ultieme strijd nu eigenlijk wel fair is, is nog niet helemaal uitgeklaard (zie bv. ook Altibox 2019): of het tijdvoordeel opweegt tegen het nadeel van de winstdwang is nog niet zo duidelijk aangetoond.
Hoe dan ook vielen de laatste beslissingen. Karjakin–Giri draaide uit op een Slavisch gevecht, waarin de Rus aan het langste eind trok, omdat Giri naar het einde toe een stuk vaker in de fout ging. In de andere partij, ook al Slavisch, wist Aronian opponent Yu niet in verlegenheid te brengen: remise in 53 zetten. Eén keer wit en één keer zwart, fiftyfifty dus, mooi verdeeld, en wat zou dat niet fair zijn? Misschien denken Giri en Aronian daar het hunne over, ze liggen er alvast uit.
En toen waren ze nog met acht …