Was er gisteren toch minstens enige gelijkenis tussen het gebeuren aan de top in beide tornooien, met leiders die almaar nadrukkelijker het begeerde laken naar zich toe leken te trekken, vandaag kon het verschil niet groter zijn. In het Open tornooi verloor Firouzja van Caruana, al leek er halfweg weinig aan de hand, wat de strijd weer volledig opengooide, terwijl bij de Dames Lei niet alleen geen krimp gaf tegen oud-wereldkampioene Kosteniuk, maar integendeel alweer een rake tik uitdeelde, zodat het hier wel end of story lijkt. _LEESMEER_

Halfweg leek Firouzja remise binnen bereik hebben, maar Caruana is nog altijd een maatje meer dan zijn andere opponenten. De Amerikaan greep zijn kans en komt zo mee op stek 1. Ook Howell doet dat, als enige nog van de achtervolgende groep, via winst tegen Korobov. De rest van dat voorste veld deed ook een goede zaak: ze komen allemaal een halfje dichterbij. Dat belooft voor het slotweekend. Na het leiderstrio (6,5/9) staan ze met 10 te drummen op de kleinst mogelijke afstand (6/9): Sasikiran, Yu, Vachier-Lagrave, Predke, Shirov, Oparin, Anton Guijarro, Sargissian, Sevian en Vitugov. Wie 5,5 of minder heeft, mag het vast vergeten, maar 13 man voor twee plaatsen, aan spanning geen gebrek. Anderzijds, en dat is een persoonlijke oprisping: heel wat volk lijkt me niet meteen kandidatenmateriaal. Wat niet noodzakelijk betekent dat ze het ook halen …

Even prognosegewijs vooruitkijken nog. Wat de drie leiders betreft, staan morgen de confrontaties Firouzja–Howell en Vachier-Lagrave–Caruana op het programma. Dat ziet er gunstiger uit voor de Iraans-Franse jongeling, en dwingender voor zijn volbloed Franse landgenoot: die staat, samen met nog 9 anderen, nog op achterstand en moet eigenlijk winnen. Met remise kunnen de kansen verkeken zijn. Tenzij niemand weet te winnen, maar dan blijft het leidende drietal wel in pole position voor de laatste race.

Intussen speelde Lei zonder verpinken Kosteniuk van het bord, alsof die nooit een wereldtitel had behaald. Haar 4^de zege op rij, en met grote gevolgen, gelet op het verloop op de andere borden. Alles zat mee voor Lei: haar dichtste concurrente, Paehtz, kreeg een nul aangesmeerd vanwege Muzychuk, die haar laatste kans greep om nog mee te doen voor het ticket, maar haar zege ten spijt niet dichter kwam bij Lei. En Zhu versloeg de beter geplaatste Pogonina, zodat die ook geen stokken meer in de wielen kan steken. Winnen op de (andere) topborden had dan wel voor gevolg dat sommigen opschoven naar de uitgebreid gedeelde 2^de plaats, o.m. Harika en Javakhisvili – de hele mikmak heeft nu 6/9 – maar Lei staat met 8/9 wel 2 volle punten voor, met nog maar twee ronden te gaan. Mathematisch is het nog niet gepiept, maar één enkel halfje volstaat, en zelfs dat hoeft niet, als geen enkele van het vijftal achter haar eindigt met een 2/2.

Toch is de buit nog niet binnen. Wie op 1 staat, krijgt altijd sterk volk te bekampen, en na Kosteniuk mag Lei nu Muzychuk partij geven. Dat lijkt me de enige die in staat zou kunnen zijn om die 2/2 te halen, maar als Lei morgen het onderspit delft, wacht haar de laatste dag sowieso een iets makkelijkere tegenstander. Intussen snoepen de andere 4 elkaar punten af: met remise schakelen ze zichzelf uit, wie verliest is ook uitgeteld en wie wint moet ook op de laatste dag scoren, op straffe van. Er moet dus al veel gebeuren voor Lei alsnog gepasseerd wordt, maar theoretisch kan het: hoe schitterend ze ook heeft gespeeld, haar TB1-score is momenteel de 2^de laagste van de eerste 6 in de stand, en met een 0/2 zou die niet beter worden. Wie op gelijke hoogte zou eindigen, springt haar dus zo voorbij. Ach, er mag wat spanning overblijven. Overigens is er ook een extraatje voor de nummers 2 tot 5 in de eindstand: ze krijgen een ticket voor de Women’s Grand Prix 2022. Als u het mij vraagt, dat is het toch niet helemaal. Maar goed, u vraagt het ook niet …