Ja, ook SKOG 5 mocht aantreden tegen Moretus. (Verslag Lars).
Nadat we ons seizoen enorm goed waren begonnen, speelden we in ronde 3 remise en moesten daardoor onze eerste plaats afstaan. Ik was dus gebrand op nog een overwinning! In de bruinkleurige refter van de school kon ik beginnen aan mijn partij. Ik mocht met wit, en ik had er zin in.
Mijn tegenstander had er ook zin in, zo bleek. Of hij wilde juist dat het zo snel mogelijk voorbij zou zijn, want hij heeft de eerste 15 zetten werkelijk geen seconde na hoeven te denken. Op zet 15 had hij nog altijd 1:31 op de klok, waarna hij dankzij een plaspauze eindelijk onder de starttijd dook. Goed, snel spelen is natuurlijk een keuze en voor mij niet zo erg. Wat voor mij wel erg was, was de positie waarin hij mij in die 15 zetten heeft weten te wringen.
Ik kon al snel geen kant op, kreeg het ene na het andere (spectaculaire!) offer om mijn oren gedraaid en op zet 20 stond ik compleet verloren. In een solo-partij zou ik me gewonnen hebben gegeven, maar omdat ik in een team speelde, heb ik het volgehouden tot zet 56. Het deerde mijn tegenstander allemaal niet; in de tussenliggende 36 zetten blunderde hij een loper, miste hij twee keer een mat-in-een en onderpromoveerde hij naar een toren zodat ik zeker geen patstelling kon creëren. Ik voelde me zoals een muis in de nagels van de klauwende kat, slechts een stuk speelgoed zonder enige kans om nog te ontsnappen. Uiteindelijk viel toch het doek. Resultaat: 0-1 en mijn tegenstander heeft nog 1:21 op de klok staan.
Het leuke aan vroeg klaar zijn, is dat ik de wedstrijden van mijn teamgenoten kon bekijken. Kenneth leek op bord 1 zeer sterk te staan, en wist non-stop druk uit te oefenen, op zoek naar een nekslag. Echter kwam daar ineens een zeer sterk tegenspel en binnen een handjevol zetten lag Kenneth gestrekt. Resultaat: 0-2 en weg hoop op overwinning. Zelfs gelijkspel spelen zou een uitdaging zijn, want zowel invaller Freddy als Enrique stonden op dat moment remise.
De eer was eerst aan Freddy op bord 3, die een bijna 200 punten hoger gewaardeerde tegenstander bevocht. Hij vond een mogelijkheid om druk te zetten met dame en toren en in een poging van de tegenstander om van deze druk te ontsnappen, blunderde deze en zette een mat-in-een klaar op het bord. Het enige wat Freddy nog moest doen, was het genereuze aanbod accepteren, wat hij na enige twijfel deed. Resultaat: 1-2, een zeer goede partij van Freddy en er was nog hoop op punten!
Op bord 2 had Enrique een tegenstander die er wel heel bekend uitzag; onze eigen Tom nam plaats aan de andere kant van het bord. Het stond remise, tot Tom zich misrekende bij een offer waarbij hij de partij net niet af kon maken. Enrique pakte de leiding terug en wisselde graag de dames af – hij had nu immers een loper en drie pionnen, tegenover slechts vijf pionnen bij Tom. Echter, met slechts een koning en een loper kan je niet winnen, dus was het zaak om nog minstens 1 pion te beschermen tot promotie. Tom probeerde alles zo snel mogelijk af te ruilen, maar bezweek onder de druk van de extra loper. Hij verloor nog twee pionnen en erkende zijn meerdere in een sterke Enrique.
Uitslag: 2-2, toch nog punten voor het team en voor mij een lesje nederigheid. Op naar de volgende ronde!