Vandaag of één van de volgende dagen komt Magnus Carlsen met een verklaring in de zaak omtrent Niemann, al kwam die totaal niet ter sprake: “Heel algemeen wil ik dat valsspelen bij schaken serieus wordt aangepakt. Maar we zullen zien wat er gebeurt. Ik kom zeker heel snel met een verklaring en het zal ook niet het enige zijn wat jullie van mij over dat onderwerp zullen horen.” Het gaat dus over bedrog, zoveel is nu wel zeker. We zijn benieuwd!

Dat was dus een stukje uit het interview na afloop van de finale van de Julius Baer Generation Cup, waaruit u kunt opmaken dat Carlsen die, zoals niet onverwacht, gewonnen zal hebben. Op de vraag hoe het kwam dat hij in dit tornooi zo’n beetje z’n allerbeste rapidschaak ooit had laten zien – toch wel verdacht, iemand? – gaf hij mee dat hij een soort anti-jeugd-schaak had proberen te spelen: wat oudere, minder theoretische maar strategisch complexe varianten, onder het motto dat je die jeugd met nieuwe of andere kneepjes moet aanpakken naarmate ze je meer en meer het vuur aan de schenen komen leggen in je vertrouwde varianten. Het werkte best goed, vond hij.

Even terug naar het begin van de eindronde. Carlsen en Niemann zouden elkaar enkel in de finale kunnen treffen, wisten we al, maar daartoe moesten nog enkele horden worden genomen. Dat lukte voor de champ, al begon die tegen Aronian met een nederlaag (zijn eerste in het tornooi, als we het vluggertje tegen Niemann even niet meerekenen), om vervolgens drie keer terug te slaan, al was de eerste van die drie zeges in onvervalste cadeauverpakking, zoals Carlsen zelf toegaf. Kortom, 3-1 en exit Aronian. Het lukte niet voor Niemann, die met 2,5-1,5 de duimen moest leggen voor de Vietnamees Le. Eerst elk een overwinning met zwart, dan remise en in de 4^de partij viel de beslissing. Daarmee was een mogelijke tweede “ongemakkelijke” situatie alvast vermeden.

De clash Yoo–Erigaisi was misschien wel de opwindendste van de dag. Beiden wonnen twee keer met wit – de laatste was een must-win voor Yoo – en moesten het dan doen in de blitz tiebreak. Erigaisi won de eerste partij en hield vervolgens remise. Jammer voor Yoo, maar een geweldige prestatie wel voor hem in dit tornooi. In de strijd van de twee 17-jarigen, Keymer en Praggnanandhaa, haalde de eerste met wit meteen een knappe zege, waarna er twee onbesliste partijen volgden. Partij 4, met winstdwang nu voor Praggnanandhaa, draaide uit op een nieuwe nederlaag voor hem. Slotsom: 3-1 en Keymer geplaatst voor de halve finales.   

Het Duitse jeugdtalent mocht zich nu meten met Carlsen. De eerste twee partijen werden bikkelhard bevochten, maar eindigden in remise. In de 3^de voerde Carlsen de druk op. Het resulterende eindspel van loper en twee pionnen tegen paard en één pion was een kolfje naar zijn hand: op het terrein van de meester kon Keymer uiteindelijk niet standhouden. Winstdwang in de laatste partij liep uit op een nieuw verlies: 3-1 en Carlsen naar de finale. In de andere halve finale gingen Le en Erigaisi tot het uiterste. Na een remise in de eerste won Erigaisi de tweede partij en speelde op veilig in de derde. Le liet zich niet intimideren door het feit dat hij nu moest winnen en bracht de bordjes knap weer in evenwicht. In de blitz tiebreak echter ging Erisaisi tweemaal met het punt aan de haal, exit Le.

De finale werd gespeeld over twee matchen van vier partijen. Als je gewoon naar de resultaten kijkt, was het een makkie voor de champ. Twee keer winst en dan remise op dag 1 (2,5-0,5 dus 1-0) en twee keer winst op dag twee (2-0, minstens gelijkspel en in totaal 1,5-0,5). Van de voorziene acht partijen had Carlsen er dus maar vijf nodig. Niet dat Erigaisi als een lammetje naar de slachtbank ging, maar in elke partij was er wel iets wat Carlsen als geen ander weet uit te buiten. En gelet op zijn niveau in tornooi kun je niet zeggen dat hij de eindwinst gestolen zou hebben. Erigaisi heeft wel een troostprijs (naast het financiële lekkers): een plek in de laatste ‘major’ van de hele Meltwater … Tour (half november).