Zelf vond hij die eerste plek gisteren nog geen aandacht waard, maar als je twee keer op rij wint en je concurrentie stapelt de halve punten achterstand op, dan ben je, Nepomniachtchi en nummer 5 van de wereld zijnde, wel echt bezig te vervellen tot serieuze kanshebber. Een heel ander ding is het als favoriet en nummer 3 van de wereld tegelijk al je 3^de nul te incasseren op nota bene maar 6 partijen. Ongezien, de brave Ding speelde nog niet zo lang geleden een ongeslagen reeks van 100 bij elkaar … _LEESMEER_

Nepomniachtchi–Ding was ook de eerste partij die was afgelopen. Weer een Gesloten Spanjaard, maar Nepo hield het klassiek, wat dezer dagen al à la Carlsen wordt genoemd (6. d3). Na 15 zetten stond er een stelling op het bord die in 4/5 keren op remise uitloopt, en anders op een witte zege. Het leek allemaal wel houdbaar voor zwart, maar zo omstreeks zet 30 werd er wederzijds aan elkaar geblunderd, en toen stond Ding plots een 2.5 in het krijt. Nepo maakte keurig af: 1-0.

In Grischuk–Caruana kwam ook Spaans op het bord, maar wel met een snel 5…b5. Zwart volgde op de 12^de zet een eenmalig gespeelde voortzetting en wit week af. Het was wringen en proberen, tot Caruana even iets leek te hebben dat hij algauw weer kwijt was. Paard tegen loper en een pionnenstructuur waar eigenlijk geen doorkomen aan was, dus remise.

Niet veel later begroeven ook Wang en Vachier-Lagrave de strijdbijl. Grünfeld, of wat dacht u van de Fransman, maar de Chinees deed wel goed z’n best om er iets van te maken. Hij wist een vrijpion te versieren en snoepte vervolgens ook nog een randpion weg. Het eindspel met L+P, later L tegen P, en pionnen was echter niet zo eenvoudig en verzandde tot slot toch in remise.

Het langst bleven Alekseenko en Giri aan de slag, na een Italiaanse start. De digitale weetal gaf geregeld Giri een vederlicht voordeel, maar die kreeg het nooit uitgebouwd. Uiteindelijk liet Alekseenko wel een pion glippen, en dat leidde naar een eindspel van D+P (en pionnen) dat vervolgens ook dameloos werd. Het had remise moeten worden maar in wederzijdse tijdnood tastte de Rus finaal mis (zet 89) en liep Giri zo naar het punt.   

Wat levert dat nu op? Nepomniachtchi neemt een stevige optie op de status van wie-mij-voorbij-wil-zal-flink-mogen-spurten: een vol punt op de 2^de, Vachier-Lagrave, en anderhalf op Grischuk, Caruana, Wang en Giri. Er kan tijd over gaan om die achterstand goed te maken. Hoe dan ook lijken de achterblijvers uitgeteld: Alekseenko en Ding staan op 2,5 punten van de leider en 1,5 punt van het viertal ‘onmiddellijk’ vóór hen.

Raar tornooi. Stel:  Nepomniachtchi haalt het en mag de champ uitdagen. Leuk om te weten is dat hun onderlinge, klassieke score 4-1 (remises niet meegerekend) blijkt te zijn. En niet voor Carlsen. Zou dat kunnen beloven? Toch nuanceren: ze hebben blijkbaar niet veel klassiek tegen elkaar gespeeld, en er zijn twee overwinningen bij van lang geleden, in de min-12 en de min-14. En blitz en rapid? Tikkeltje anders beeld, of wat dacht u?

Morgen, rustdag 2.