Vandaag is het eindelijk zover. In het Kühlhaus in Berlijn is het kandidatentornooi 2018 begonnen en de gelukkige winnaar mag later – in november in Londen – als officiële uitdager wereldkampioen Carlsen partij geven in de tweekamp om de wereldtitel. De acht kandidaten spelen een dubbele round robin, en krijgen om de drie ronden een rustdag. De laatste ronde vindt plaats op 27 maart, en bij een ex-aequo voor de eerste plaats (en als de scheidingscriteria geen uitsluitsel geven) is er een tiebreak op 28 maart.

Wie zou denken dat we _LEESMEER_weer een massa remises tegemoet mogen zien, zal na deze eerste ronde opgelucht ademhalen: er werd maar liefst drie keer gezegevierd. Dat zegt uiteraard nog niets voor de rest van het tornooi, maar voorlopig mogen we niet klagen. Even een min of meer chronologische kijk op de handelingen van vandaag.

Aronian en Ding kwamen in een Engelse opening terecht, m.b. de Mikenas-Carlsvariant, of nog bepaalder, de Mikenas-Carls-Flohrvariant. Dat ging zeventien zetten goed, m.a.w. de stelling was in evenwicht, maar dan vond Stockfish dat Ding in de fout ging. Geen nood, want meteen daarop deed Aronian het hem na. Twee zetten later hetzelfde scenario: Ding tastte mis en Aronian blunderde terug. Nog steeds volgens Stockfish, dus, die geen voordeel meer zag. Misschien zagen de beide kemphanen dat ook zo, want er volgde een zetherhaling en een oogwenk later was de eerste remise een feit.

De eerste winnaar van de dag én het tornooi was Caruana, en dus was So de eerste verliezer. De heren zetten een Catalaan op – heel actueel de laatste maanden – en ook hier was er, na een twintigtal zetten, weinig aan de hand. Zwart had zich wel wat ruimte gecreëerd op de damevleugel maar wit vond de andere zijde van het bord minstens zo lekker. Het was het moment voor So om enkele minder geslaagde zetten te doen, waardoor wit een klein voordeel verwierf. Even later tastte hij serieus mis, twee zetten op rij, en omdat alle ‘goede’ dingen uit drie bestaan, deed hij er twee zetten later nog een nefast schepje bovenop, waaarna Stockfish het voordeel voor Caruana omschreef als “White mates”. Zover kwam het niet, want So gaf op op de volgende zet.

Voormalig uitdager Karjakin nam het op tegen kandidaatneofiet Mamedyarov, die een alleszins succesvol jaar achter de rug heeft en opgeklommen is naar de 2^de ELO-plaats, achter Carlsen. De Azerbeidzjaan beantwoordde de Spaanse intenties van de ex-Oekraïner/Rus met de fianchettovariant, aka de Smyslov/Barnes- verdediging. Met 8. Db3 bracht Karjakin een nieuwtje, i.p.v. het (ook maar van enkele partijen) bekende 8. Le3. Stockfish vond het maar 4^de keus, maar nog altijd een fractie plusser voor wit. Mamedyarov stond tijdelijk een pion af om met zwaar geschut in de damevleugel van de vijand te gaan huishouden en Karjakin moest zijn defensieve capaciteiten aanspreken. Een ver opgerukte zwarte vrijpion was het witte zorgenkind en dat kostte voldoende energie om elders wat te moeten prijsgeven. Na 71 zetten was het uit: 0-1 voor de nieuwkomer!

Al was het om de kritiek op z’n wild card nog eens de kop in te drukken begon Kramnik ook maar even met winst. Slachtoffer Grischuk, ooit al eens kandidaat geweest, leek een Koningsindische opstelling genegen, maar wit ging met 3. b3 een weinig gebruikelijke toer op en een paar zetten later zaten we op onbetreden paden. Of een en ander te maken heeft met het feit dat Giri intussen secondeert voor Kramnik, wat leidde tot de langverwachte tweetwisseling-gone-wrong tussen Carlsen en Giri (terwijl ook Nakamura de Nederlander een tweetsneer kwam geven), mag Joost weten (hij weet het), maar Kramnik wist heel geleidelijk het laken naar zich toe te trekken en uiteindelijk moest Grischuk buigen.  

Conclusies? Een eerste ronde was altijd al een porseleinwinkel, met de spreekwoordelijke voorzichtgheid als moeder van dienst, maar hier zat het er niet in om naar die ma te luisteren en koos men voor de weliswaar wat onverwachte we-vliegen-erinattitude. Natuurlijk is er nog niets gebeurd, er volgen nog 13 ronden, maar oude rot Kramnik, nieuwkomer Mamedyarov en voormalig bijna-uitdager Caruana hebben zich alvast getoond. Voor de verliezers,  Karjakin, die ongetwijfeld graag zichzelf opvolgt, So, nog niet zo lang geleden toch coming man par excellence, en Grischuk, iets meer outsider, geen prettige start, zo meteen op een vol punt van drie en een half van twee concurrenten. Hoe dan ook, het tornooi kon moeilijk leuker beginnen!