Clubkampioenschap week 30. Afgelopen dinsdagavond werden de allerlaatste partijen gespeeld van deze spectaculaire editie van het clubkampioenschap. Partijen die er nog toe deden. Niet in de minste plaats omdat de betreder van het hoogste schavot van reeks 1 nog bepaald moest worden.
Toch eerst de laatste partijen van reeks 4b belichten. Freddy won nog maar eens en komt zo op een knap eindtotaal van 7,5 op 10. Hij moest dit jaar enkel het hoofd buigen voor kampioen Janik. Een keer deed hij dat vanuit een gewonnen positie; iets wat Freddy zich nog dagelijks (en nachtelijks?) beklaagd. Hugo schudde in een onderling duel Ria definitief van zich af. Hugo behoudt zo zijn vierde plaats. Hij eindigt ex aequo met Arthur, maar laatstgenoemde blijft op het podium staan op onderling resultaat.
Dan reeks 1. Patrik wilde winnen van Pascal om naar plaats 5 te springen. Het werd een lange partij die bleef steken op remise. Patrik had wel degelijk winkansen in het eindspel. De partij levert deze stelling op, welke echt voer voor eindspelliefhebbers is. Wit staat beter, zwart speelt Lb1. Wat is de enige zet voor wit die hem op een serieus voordeel houdt?
De hoofdact van de avond was natuurlijk de allesbeslissende partij Jan – Wout. De voorwaarden waren gekend: Jan moest deze partij winnen en zou met niks minder genoegen nemen. Gesterkt door sportieve plicht deed Wout er alles aan om deze partij niet te verliezen. Wout (zwart) verloor wel al vrij snel een pion, maar had als compensatie een ontwikkelingsvoorsprong. Dit is zichtbaar in de stelling na zet 14.
Wit wil graag versneld naar het eindspel en dwingt een dameruil af. Gevolg: nu komt een onaantastbare loper op d5 te staan; nog steeds een prima situatie voor zwart:
Zwart verzuimt echter om met dit positionele voordeel een pion terug te winnen. Wit krijgt de tijd om zijn stukken beter te positioneren. Na 32.Lb6-c5 heeft wit overduidelijk de overhand:
Maar met enkel wat overhand is de partij en het clubkampioenschap nog niet gewonnen. Wat volgt is een spannend toreneindspel. Wit heeft daarbij nog steeds een pluspion. Maar het grootste voordeel: zwart is in tijdnood en speelt op increment. Uiteindelijk eindigt de partij vlak voor de zet 44…Tb4; de vlag viel voor zwart.
Daarmee hijst Jan tegelijkertijd de kampioensvlag. Voor het eerst sinds 2007 is Jan kampioen van de club. Proficiat, Jan! Concurrent Dries was een van de eersten om hem te feliciteren. En om te beamen dat Jan een terechte kampioen is: “Jan won immers van mij in een rechtstreeks duel”.
Het is pas voor het eerst dit jaar dat Jan bovenaan staat. Je kunt dus spreken over een opmerkelijke, boeiende campagne. Credits daarbij aan alle spelers in reeks 1. Ondanks de grote ELO-verschillen werden er met regelmaat punten van elkaar afgesnoept. Hierdoor bleef het spannend tot het laatste moment.
Het veelbesproken clubkampioenschap 22/23 zit er op na 30 enerverende dinsdagavonden. Dank aan tornooileider Pascal om alles weer in goede banen te leiden. Dank aan de spelers voor de spannende partijen, mooie stellingen en om deze naar mij door te sturen.
Uw trouwe verslaggever gaat in zomerreces.
Maar de komende periode staan er nog mooie dingen te gebeuren boven het Theatercafé. We blijven dus telkens weer uitkijken naar de mooiste dag van de week: dinsdag. Skogdag 🙂
Je boeiende CK-verslagen gedurende heel het clubkampioenschap worden veel gelezen en zijn een grote meerwaarde voor onze SKOG-site. Heel fel bedankt daarvoor!
Volledig mee eens, telkens een plezier om te lezen en mee te analyseren. Je bent bij deze officieel bevorderd tot sportverslaggever van onze club :-).
In de partij Patrik B. tegen Pascal D.K. ontspon zich een positionele zeeslag met wisselende kansen.Op zet 54 had wit met Kd2 inderdaad in beslissend voordeel kunnen komen,maar net na zet 53 van zwart stelde Pascal remise voor en blokkeerde daarmee enigszins mijn overwegingen.In mijn onderbewustzijn was ik ervan overtuigd dat wit gewonnen stond,maar ik dacht niet meer na en speelde de eerste de beste zet,die niet erg goed was en het voordeel verkwanselde.
Na 54.Kd2 wint wit verder geruisloos.
De ontwikkeling van de over de titel beslissende partij Jan T Sas tegen Wout M. was onverwacht : Wout kwam de ganse partij hoegenaamd niet in de problemen,maar kwam daarentegen in nijpende tijdnood en verloor een overigens op remise staand toreneindspel nog met de klok.
Wel een erg fortuinlijke zege van Jan T.S.,die daarmee dit seizoen KAMPIOEN werd in de hoogste afdeling van onze Schaakkring.
Wel erg sneu voor Dries H.,die evenveel punten als Jan totaliseerde,maar slechts tweede werd omdat hij 1 partij van Jan T.Sas verloor.
Eigenlijk hebben we twee kampioenen.
Desondanks,proficiat,Jan !
@Patrik: Bedankt, maar toch even dit:
1. Voor de titel in elke reeks geldt al vele jaren dat in eerste instantie de uitslag van de onderlinge partijen de doorslag geeft, pas dan beslissen diverse scheidingssystemen. Die beslissing is er jaren geleden gekomen om het tijdrovende systeem van scheidingsmatchen (dat toen nog bestond) af te schaffen. Sommigen vonden zelfs dat er dan ook scheidingsmatchen moesten komen voor de derde plaats (vanwege het prijzengeld, hoe beperkt ook) en voor de degradatie (ook iets van vroeger). Te gek natuurlijk. Deze keer speelde het huidige systeem in mijn voordeel, vorig jaar in mijn nadeel. Dat maken wel allemaal mee, geen enkel systeem is waterdicht.
2. Wat je zegt over mijn partij tegen Wout, met name dat hij nooit in de problemen kwam, klopt niet. Zwart miste weliswaar een kans om zijn pion terug te winnen, maar daarna kreeg wit de overhand. Bekijk de stelling hierboven na 32.Lc5. Zwart had niets anders dan 32…Le7, waarop 33.Pxe7 Kxe7 volgde. Speel ik nu het enigszins verrassende 34.Pc4! (zet dat maar eens op het bord) dan is de partij zo goed als uit, maar ik heb de zet te snel verworpen. Uiteindelijk werd het toch een moeilijk eindspel. Op increment moeten spelen is dan geen cadeau, wat ook bleek.
3. Al wie ooit eerste werd in een afdeling, of clubkampioen, zal beamen dat er altijd een portie geluk komt bij kijken. Je speelt nooit foutloos en wat je de ene keer cadeau krijgt, geef je de andere keer weg. We zijn nu eenmaal amateurs.
4. Wat mij in onze reeks is opgevallen, is dat niemand uit de toon is gevallen. Ook de spelers met de laagste ELO’s hebben goed gescoord en mooie dingen laten zien op het bord. De tijd dat je met minder ELO een vogel voor de kat was in reeks 1, is al lang voorbij. Dat maakt ons CK alleen maar boeiender en spannender.
Mijns inziens is onderling resultaat juist een fair scheidingssysteem. Deze wordt niet voor niks in veel sporten gebruikt.
Proficiat aan kampioen Jan, en uiteraard ook aan Dries, die op de niptst mogelijke manier de duimen moest leggen. En laten we niet vergeten dat, zoals Jan het al zei, de rest van het veld niet uit de toon viel.
Wat al dat gedoe over geluk betreft, uiteraard is een tikkeltje (en soms een tikkel) geluk altijd van de partij. Geluk is een tegenstander die je kansen geeft (zonder kun je nooit winnen). Het is niet verboden om die kansen te grijpen en niemand is verplicht om ze te bieden. Het alleen maar “geluk” kunnen hebben, is dan ook een beetje sneu.
Eens met Mark trouwens: het onderling resultaat is een zinnig en fair scheidingscriterium.
Ook namens mij een dikke proficiat aan Jan!Ik ben het er mee eens dat er geen beter scheidingscriterium is dan de onderlinge partijen.
Aan Mark veel dank voor de verslagen! Zo kan ik vanop afstand toch het clubkampioenschap op de voet volgen.