Dag 2 was een drukke dag met twee partijen met telkens aan aanzienlijk sterkere tegenstander aan het bord. In de voormiddag een Duitser (2196) die de eerste ronde had verloren en merkelijk zenuwachtig achter het bord zat. Hij wilde absoluut niet terug verliezen tegen een zwakkere speler en nam mijn remisevoorstel bij het ingaan van het eindspel onmiddellijk aan. De partij was al de hele tijd gelijk verlopen zonder veel spektakel.

1,5/2 en dus werd de tegenstand nog wat opgevoerd in de vorm van de Franse FM Ternault (2301). Dit is de cruciale stelling na 35 zetten. Ik heb met wit een betere stelling bereikt, maar mijn tijd tikt snel weg en pas binnen 5 zetten komt er terug een half uur bij. Ik overzie dat het veld f8 vrij is voor de loper, nu zwart zijn toren naar a8 heeft gespeeld en speel 36. a5. Lf8 volgt met kwaliteitsverlies. Ik maak het hem nog behoorlijk lastig om effectief te winnen maar nog eens 30 zetten later en na een partij van 5 uur, moet ik -in een ondertussen bijna lege speelzaal – uiteindelijk toch opgeven. Jammer van die ene fout want hier had zeker meer in gezeten. De correcte zet in de stelling was 36. Tb7 met dreiging Tb8. (+2.00).

De paringen verlopen hier versneld volgens de ‘Baku-methode’. Ik had er nog nooit van gehoord en de principes zijn me nog niet 100% duidelijk, maar het komt er op neer dat er pas na een aantal ronden wordt overgeschakeld van versnelde paringen naar volledig Zwitsers.

En dat heeft wel zijn vreemde effecten. Zo speelde ik zowel in ronde 1 als ronde 2 met zwart. Ronde 2 speelde ik tegen iemand die ronde 1 had verloren en ikzelf gewonnen. En in ronde 3 speelde ik tegen de FM die toen nog maar 0,5 punten had en ik 1,5. In ronde 4 wordt er op bord 35 (van de 205) zelfs gespeeld tussen twee spelers met 0 punten. Er zal wel een logica in zitten zeker?

Baku wordt gebruikt als er veel spelers in 1 grote open reeks zitten – en dat is hier zeker het geval – om ervoor te zorgen dat de topborden snel onderlinge partijen beginnen te spelen en niet eerst een resem knoeiers moeten aftroeven vooraleer tegen elkaar uit te komen.

Dag 3 bengt een Canadees uit Québec zonder elo aan het bord. Heel moeilijk om in te schatten, maar hij had toch ook al 1,5/3. Hij had zich goed voorbereid en speelde een verassende 4… a6 in de Caro-Kann waar ik maar een matig antwoord op vond. 5. a4 was in ieder geval niet het beste. Het werd een complexe partij waar langs beide kanten wat foutjes zijn gemaakt maar uiteindelijk wel een kwaliteit opleverde. Het was dan nog even werken om het technisch gewonnen eindspel om te zetten naar winst.

Hieronder kan je de partij naspelen (zonder analyse weliswaar)

2,5 punten na vier ronden, dus ben zeer tevreden van de start. Mijn Performance Rating is na de winst van vandaag gezakt van 2060 naar 1908. Dat zal ermee te maken hebben dat mijn tegenstander geen elo had, maar toch bizar.

Morgen in ronde 5 mag ik mijn beste Frans voor de derde dag op rij bovenhalen om een Fransman van 2061 te bekampen. Een stevige maar niet onhaalbare kaart!