Door de scherpe doelstelling die we ons stelden bij het begin van dit toernooi en een ongelukkige nederlaag in onze tweede match spelen we met SKOG 4 nu elke ronde een must-win-match. Door een nogal ongelukkige speling van de kalender moesten we voor de tweede ronde op rij tegen de ongeslagen leider van de reeks spelen. Enige spanning vooraf was dus zeker aanwezig. 

Ik fungeerde als reserve-kapitein en speelde op het derde bord. Ik heb nog nooit zo veel voorbereidingstijd in een partij gestoken, maar helaas kon die voorbereiding meteen na zet 1 in de prullenmand. Mijn openingszet werd beantwoord met pas het 5^de meest populaire antwoord dat voorkomt in 3% van de gevallen. Na een initiële frustratie speelde ik dan maar logische schaakzetten en slaagde ik erin om tegen het begin van het middenspel een pion te winnen. Spijtig genoeg bleken mijn logische ontwikkelingszetten uit de opening allesbehalve een coherente stelling op te leveren. Ik herinnerde mij dan de regel dat je in zo een geval best bepaalt wat je slechtste stuk is en dat tracht te verbeteren. Helaas bleken zowat al mijn lichte stukken met elkaar te wedijveren om uitverkoren te worden tot slechtste stuk. Om een lang verhaal kort te maken: de pion voorsprong compenseerde niet voor de beroerde opstelling van mijn stukken. Mijn tegenstander maakte zelfs handig gebruik van het zelf (maar niet bewust bekende hij achteraf) geslagen gat in zijn pionnenstructuur en zette een onafwendbare aanval op. De slechtst mogelijke start dus in functie van de doelstelling (0-1)

Voordeel van mijn voortijdige, roemloze aftocht was wel dat ik de andere borden goed kon volgen. Op het tweede bord stond een scherpe en zeer gespannen stelling op het bord toen ik als kijker inpikte net op het moment dat de spanning moest gekanaliseerd worden door het betere afruilwerk. Hierin wist Kiran zijn tegenstander te verschalken met een venijnige tussenzet die tot dameverlies leidde en de opgave volgde onmiddellijk (1-1). 

Ook op het eerste bord werd op het scherp van de snee geschaakt. Philip was erin geslaagd om een kwaliteit voor te komen, maar dat leverde geenszins een onmiddellijk gewonnen positie op met een stelling die bij 1 suboptimale zet ook tot onmiddellijk verlies kon leiden. Maar deze partij zou pas als laatste eindigen, want op bord vier was Erwin in het pionneneindspel terecht gekomen met 1 pion extra.

De stelling is gewonnen voor zwart, maar hoe pak je het aan?

Erwin vond op knappe wijze de promotie-oplossing aan het bord, maar net als je denkt dat het moeilijkste achter de rug is misrekende hij zich na de promotie met een eerder jammerlijke remise tot gevolg. (1,5-1,5)

Dit betekende dat Philip zijn partij moest winnen. Het was de laatste partij van de avond en verschillende SKOGGERS zagen hoe Philip beetje bij beetje zijn kwaliteitsvoordeel richting de winst wist te slepen. Door tijdsnood (bij beide spelers overigens) miste hij eerst een mat in 2 en vervolgens zelfs een mat in één om uiteindelijk toch het verlossende punt in de wacht te slepen. (2,5-1,5)

Door dit resultaat liggen we weer op koers voor minimaal de tweede plaats, maar is zelfs de eerste nog goed mogelijk. Het lijkt er op dat we de moeilijkere tegenstanders achter de rug hebben, maar maken niet de fout iemand te onderschatten!