Donderdag rustdag, maar u hebt ronden 9 en 10 nog te goed. In de eerste (de 9^de, dus) hees Nepomniachtchi zich ten koste van Vidit weer tot bij Carlsen en Anand, die zelf hun partijen puntendelend besloten. Interessant om erbij te vertellen dat de heren het Russisch ten tonele voerden, en m.b. voortbouwden op Carlsen–Caruana, 6^de WK-partij. Fedoseev wist Radajabov te verschalken in een toreneindspel (en/of wat daaraan voorafging) en de Nederlandse strijd Giri–Van Foreest liep uit op een gelijkspel. Nog te vemelden dat Ding goed kwam te staan tegen Kramnik, vooral nadat die zich in tijdnood had gemanoeuvreerd, maar dat niet in winst kon omzetten. Ronde 10, op verplaatsing in de Sint-Pieterskerk van Leiden, bracht liefst 5 beslissende partijen, en daar valt wel iets over te zeggen. _LEESMEER_  

Vidit maakte in een Nimzo-Indiër vakkundig gehakt van zijn jeugdidool Kramnik, die achteraf zei dat hij zijn voorbereiding compleet door elkaar had gehaald, wat iedereen wellicht al even geloofwaardig vond als zijn herhaalde uitleg dat hij hier alleen voor de fun speelt en vrij en vrolijk allerlei kan proberen. Kenmerkend toch wel is dat zulks gepaard gaat met een veelal optimistische inschatting van de eigen stelling, en dat dat optimisme door mens noch machine wordt ondersteund. Qua ELO is het intussen vrije val voor de man die nog maar tot een jaar en een half geleden langdurig om en bij de 2^de plaats op de wereldranglijst vertoefde.

Rapport schudde tegen Duda een pareltje uit de mouw – weer een kandidaat zet-van-het-jaar – dat Duda in totale verbijstering liet (veronderstellen we), maar ook en vooral in een stelling die completamente stuk was. De Pool, met wit, had een lekker aanvallende batterij op de achterste rij, zijnde Tb8 en Dd8, met een simpele mat in 1-dreiging jegens Kh7 (nl. …Dh8#). Rapport vond het briljante torenoffer …Tc8!!, dat de batterij onderbrak en niet kon worden aangenomen op straffe van een dodelijke aanval op de witte koning, terwijl het alternatief nog erger was. Altijd weer leerzaam om te zien hoe een zet van het type zo-gek-kun-je-het-nooit-bedenken zo beslissend kan zijn. Out-of-the-box of tegenintuïtief denken loont, waarom zie ik alleen gewone zetten?

Voor de 4^de keer al vond Giri met zwart de weg naar de winst en het slachtoffer van dienst was Fedoseev, die niet beter had dan te demonstreren dat de dame niet het ideale stuk is om een doorgebroken pion te blokkeren. Even leek Giri met deze zege op weg naar een (gedeelde) eerste stek, maar daar stak de concurrentie dan weer gevat een stokje voor.

Die concurrentie luisterde dan in eerste instantie naar de naam Carlsen. De champ zat in een topmatch verwikkeld: met wit tegen Anand, één van de twee co-leiders en zijn grote rivaal voor het record aantal eindzeges in Tata Steel. En het was weer vintage Carlsen! Hij opteerde voor het lang ongewone Spaans met 5. Pc3 en ruilde vervolgens op c6. Vervolgens ontspon zich een weliswaar boeiend maar niet meteen beslissend lijkend gevecht dat culmineerde in een toren- en paardeindspel met 3 tegen 2 pionnen, waarin de Indiër het gelijkspel binnen handbereik leek te hebben. Als vanouds ging Carlsen echter drukken en malen, en uiteindelijk, enkele tientallen zetten later, begaf Anand. De champ werd daarmee solo leider, want ook de andere co-leider ging onderuit.

In ronde 9 had hij net weer aansluiting gevonden bij de leiders, maar nu ging Nepomniachtchi pardoes en voor het eerst onderuit, en wel tegen laagste ELO en Hollands jeugdbelofte Jorden Van Foreest.  Die ging al even manmoedig Nepo’s Najdorf tegemoet als enkele ronden geleden Carlsens Svesjnikov, maar deze keer was het zwart die flitsend in gruzelementen werd gespeeld. Derde zege in dit gezelschap voor Jorden, van wie slechts twee partijen niet beslissend waren.

In de stand leidt Carlsen (7/10) voor Giri (6,5/10), en voorts het drietal Nepomniachtchi, Ding en Anand (6/10). Onderaan prijkt Kramnik met 25% (5 remises en 5 nullen), anderhalf punt achter Van Foreest en Mamedyarov, die ook niet aan z’n beste tornooi bezig is. Maar ja, zoiets deed Caruana hem vorig jaar voor en kijk maar wat die nog van z’n jaar maakte nadien!

Bij de Challengers behaalde Kuipers in ronde 9 z’n eerste zege, met zwart en uitgerekend tegen landgenoot Lucas Van Foreest, en in in ronde 10 z’n 3^de remise. Verder verloren de twee dames eerst, Paehtz van Gledura en Saduakassova van Maghsoodloo, en speelden ze vervolgens tegen elkaar remise. In diezelfde ronde 10 moesten de jongsten het weer afleggen: Keymer verloor van Kovalev, Praggnanandhaa – onnodig, bijzonder leerzame eindspelfout – van leider Chigaev. Maghsoodloo won z’n 2^de op rij (van Bareev) en Lucas Van Foreest verloor andermaal (van Esipenko). In de stand blijft Chigaev uiteraard op 1, met 7,5/10, voor het duo Kovalev en Esipenko (7/10). Gledura en Maghsoodloo volgen (6/10). Heel erg oud kun je die top 5 niet noemen, maar de allerjongsten staan onderaan, bij Kuipers en de dames.

De tienkampers moet ik even overslaan, als ik dit verslag nu wil plaatsen. U houdt het even te goed.