Enkele weken geleden herlas ik een boek van Jan-Hein Donner, waarin hij verslag uitbrengt van de legendarische tweekamp Fisher-Spassky (1972). Los van het feit dat het bijzonder aangename lectuur is, geeft Donner ook bevattelijke commentaar bij de partijen. (Wie meer diepgaande analyses wil over die match beveel ik het verslagboek van GM Larsen aan, al zijn er nog veel meer geschreven, bv. ook door GM Gligoric). Ik speelde ook een aantal partijen na in de hoop er iets van te begrijpen. Of dat laatste gelukt is, laat ik in het midden, maar één partij gaf me vandaag een idee. Fisher speelt met zwart, er komt een Benoni op het bord en op een bepaald moment zet hij een paard op h5. Dat paard wordt gedekt door een pion op g6. Spasski kan dat paard pakken met een loper die op e2 staat en doet dat ook. Zwart zit dus met een lelijke randpion en zijn koning op g8 lijkt in de tocht te komen. Maar dat heeft Fisher allemaal fijntjes voorzien. Op meesterlijke wijze start hij een koningsaanval waarbij het ontbreken van wits witveldige loper cruciaal blijkt te zijn…

Mijn tegenstander van vandaag is een Waal die speelt voor een niet-officiële club. Om toch te mogen meedoen aan dit toernooi (en dus een officieel stamnummer en rating te hebben), sloot hij zich aan bij Geraardsbergen, uiteindelijk woont hij er maar een kilometer of zes vandaan, in Lessines. Ja, een mens vergeet soms hoe klein ons land is en hoe dun de taalgrens. Philippe Roland (of omgekeerd) heet de man en hij telt 1872 ELO-punten. Er komt een Benoni op het bord en kijk eens aan: ik heb een paard op h5 gezet dat wit er kan afkegelen met zijn loper op e2. Is hier Fishergewijs iets briljants in de maak? Euh, niet helemaal, want … en de rest kun je onderaan naspelen. Kijk vooral even naar de positie van de zwarte dame.

Overigens is dit ronde 4 met nog één ronde te gaan, dat betekent dat er stilaan om de knikkers wordt gespeeld. Aan de kop van de rangschikking hebben nog vier van de 44 spelers het maximum, onder wie GM Paul Motwani en onze Daniël. Die had natuurlijk gehoopt vandaag met wit tegen de grootmeester te mogen uitkomen, maar de loting besliste er anders over. Intussen kan ik al meegeven dat beiden hun partij gewonnen hebben. In de slotronde mogen ze het dus alsnog onder elkaar uitvechten, tenzij er een snelle remise wordt overeengekomen. Zelf mag ik proberen op 4 punten te komen en ook Tony, die vandaag eveneens won, kan daarin slagen. In de Open reeks heeft Michiel een partij gewonnen en er een verloren; hij heeft nu 3 punten op 8. De rangschikking wordt er aangevoerd door IM Bosboom, een oude krijger uit Nederland, en Xu Yuanyuan, die ik in mijn eerste verslag al voorstelde. Beiden spelen voor de winst of stellen zich tevreden met remise. Is dat laatste het geval dan kunnen ze nog worden bijgehaald door Dauw of Vanderstricht.