De dag kon niet veel slechter beginnen. ’s Morgens een telefoontje van Jan Viaene (1e bord) met de melding dat hij moest afhaken. Dat werd nog vlug een invaller trachten te vinden, tevergeefs. Iedereen schoof dus een bord op. Wat een schappelijke uitslag werd (2-2), zou ons toch nog teleurstellen, KBSB rekent nl. vanaf dit seizoen 1 punt voor een verliespartij en géén voor een forfait, gevolg: 8-7. Pech gehad…

Bord 1 : Verhaeren Gertjan (1908) – Verheyen Quinten (1746)
Een klassiek Franse opening, waarbij wit koos voor de Alekhine-aanval (3. Pc3, Pf6 4. Lg5, Le7 5. e5, Pd7 6. h4!). Om gelijke tred te houden speelt zwart hier best f6, want door kort te rokeren speelt hij in wit’s kaarten (wit’s aanval na 7. Ld3, c5 8. Ph3 is zeer sterk). Het kostte zwart uiteindelijk de kwaliteit, al wist hij wel nog tegeninitiatief te krijgen in het middenspel. In het eindspel woog de witte toren sterker door dan de zwarte loper…
1 – 0

Commentaar door Nicolaas Verhulst
Bord 2 : Verhulst Nicolaas (1736) – De Bruyker Rene (1736)
Na een originele partijopzet van beide kanten kreeg zwart een geïsoleerde pion. Rond zet 20 bood hij remise aan, wat wit weigerde omdat er een forfait goed te maken viel. Of die ene zwakte doorslaggevend was, valt te betwijfelen, maar verliezen zou wit zeker niet meer doen. Gelukkig voor wit schiep zijn opponent, net nadat het remiseaanbod was afgeslagen, een tweede zwakte. Wit krijgt de kans om een vrijpion te creëren op de a-lijn, wat hij natuurlijk niet nalaat. Omdat zwart’s koning die pion moest bewaken en door de superioriteit van wit’s paard ten opzichte van zwart’s loper ging het eindspel redelijk snel verloren voor zwart.
1 – 0

Bord 3 : Van Hoecke Vincent (1652) – Verhulst Tobias (1723)
Weer een vlugge partij van Tobias ! Dit keer echter geen remise, maar “mat achter de paaltjes”.
0 – 1

Bord 4 : FF – Vandaele Viktor (1582)
0 – 1