Met 3-3 als einduitslag mocht vooral NLS, toch de koploper in onze reeks, bijzonder tevreden zijn. 2-4 had geen overdreven resultaat geweest. Het ziet ernaar uit dat we aan een sterke finish bezig zijn.

Nils hield zijn sterkere tegenstander vrij makkelijk op remise. Wit probeerde wat op de damevleugel, had enkele tactische grapjes in zijn mouw zitten, maar Nils zag het allemaal en kwam zelfs beter te staan toen hij het centrum cadeau kreeg. Misschien had hij daar wat moeten proberen in plaats van de f-lijn te openen, want met dat idee gaf hij wit de kans de bordjes weer gelijk te hangen. Niemand drong nog aan en dus werd het remise.

Jan slaagt er dit seizoen maar niet in zijn weerbarstige vorm bij te trekken, wat zich alweer in enkele domme fouten uitte. Eerst gaf hij zijn voordeel vanuit de opening weg, vervolgens vermeed hij remise om wat te proberen met een vrijpion op de damevleugel. Daarbij overzag hij echter een tactische grap, die hem een pion kostte. Hij maakte het zijn tegenstander nog moeilijk in het eindspel maar moest uiteindelijk toch de duimen leggen.

Pascal maakte de partij van bij het begin complex en tactisch. Zijn tegenstander hield zijn zaakjes nog net bij elkaar en nam zelfs het initiatief, maar onderschatte daarbij een zwarte vrijpion in het centrum en de activiteit van de zwarte torens. De ongelijke lopers bleken onvoldoende voor remise en Pascal haalde mooi het punt binnen.

Bart leek overweldigend te staan in de opening. Zijn dame controleerde vanuit het centrum het hele bord. Maar misschien wou hij toen wat te veel, want toen zwart plots dreigingen creëerde op de damevleugel, moest hij terug. Het remiseaanbod dat toen kwam, nam hij wijselijk aan.

Stijn toverde zoals altijd een aanval uit zijn hoge hoed, die hem een toreneindspel met twee pluspionnen opleverde. Daarin bleek dat onze topscorer ook maar een mens is, want één pion ging eraf. Nog was de stelling gewonnen, want voor de andere pion moest wit zijn toren geven. De stelling die toen op het bord kwam is een mooie: Z: Kf6, Th1 en W: Kg8, pi g7. In deze stelling moet je een patval vermijden en winnen met tempospel. Dat kan op twee manieren, maar Stijn zag het niet en het werd alsnog remise. Pech!

Lino kreeg een pionoffer tegen in de opening, maar zijn tegenstander kreeg daarvoor onvoldoende compensatie. Toch maakte hij Lino het leven zuur en won zelfs zijn pion terug. Enkele zetten later won Lino opnieuw een pion en ditmaal leek zijn tegenstander een vogel voor de kat. Het eindspel paard-tegen-loper werd echter alsnog remise, al had wit het met een pionoffer kunnen afmaken.