07/11/10 SKOG 4 – MSV 4 10-6
Bord 1 Wit: Jef De Meyer (1684) – Zwart: Stephaan De Bie (1291) 3-1
De kop is er af. Onze eerste IC wedstrijden van het seizoen zitten er op. In een aanvankelijk evenwichtige opening trachtte mijn tegenstander het initiatief te nemen door zijn paard en loper te ruilen voor een toren van wit. De stelling die achter bleef was echter gunstiger voor mij. Een loperoffer op de dame vleugel leverde mij 3 vrijpionnen op. Toen ik ook nog op de koningsvleugel begon te dreigen wist zwart niet meer waar eerst gaten te dichten en kreeg pardoes een ondekbare matdreiging voorgeschoteld. Jef.
Bord 2 Zwart: Jeroen Van Hecke (1663) – Wit: Reinhout Van Kerrebroeck (1208) 3-1
Met zwart kwam ik in de klassieke variant van het Pirc met Lc4 al snel en eenvoudig een pion voor en niet veel later gaf hij nog een pion een loper weg zonder enige noemenswaardige compensatie. De rest van de partij was dus vooral een geduldige afwerking. Het was iemand die niet wist wat opgeven was: toen ik zijn dame won, dacht ik dat hij zou opgeven, maar dat was niet het geval en zelfs toen hij een mat in één niet meer kon stoppen, vond hij er nog plezier in eerst zijn toren met schaak weg te zetten alvorens zich mat te laten zetten. Jeroen.
Bord 3 Wit: Gert De Block (1645) – Zwart: Jan De Meyer (NC) 3-1
‘Deelname aan de 11.11.11-quiz in Boechout maakte dat ik zondagmiddag letterlijk in slaap viel aan het bord op een moment dat mijn onervaren tegenstander, ondanks een stuk voor, blunderde en zich mat in 1 liet zetten. Moraal van het verhaal : blijf in alle omstandigheden rustig achter de bord.’ Gert.
Bord 4 Zwart: Johan Meyvaert (1229) – Wit: Miguel Van De Vaerd (NC) 1-3
Mijn langverwachte éérste partij van mijn allereerste IC-tornooi, tegen ’n op papier haalbare tegenstander (jeugdige broekjes met laag ELO-gehalte), is (zoals voor mezelf gevreesd) op ’n fiasco uitgedraaid. Nadat ik na hard geestelijk zwoegen uiteindelijk 2 pionnen voorstond, stak het broekje me plots voor de 1ste maal op zijn vork, met loperverlies tot gevolg, om mij korte tijd later met datzelfde paard wééral te “vorken”; bye bye toren en bye bye illusie van ’n mooie start in het IC-gebeuren…
Het enige moment dat ik zondag écht voor sensatie heb gezorgd kwam vlak na de partij, toen ik voor analyse naar de cafetaria wilde gaan met het bord (met alle stukken erop !), en dit plots ongevraagd dubbel vouwde, met véél kabaal tot gevolg. Luttele seconden later blunderde (hierdoor?) de tegenstander van GdB, waardoor Gert won met mat in 1: van ’n “wiedergutmachung” gesproken! Johan.