Deze ronde blijkt dat een ploeg met allemaal invallers dan misschien toch niet zo’n goed idee is. Tot hiertoe verliep alles nog vlot, maar deze ronde moesten we 2 forfaits toestaan. Gelukkig was er nog Karel, die er vandaag zin in had. We besloten er het beste van te maken en te laten zien hoe het moet, als lichtend voorbeeld voor de andere skog ploegen.

bord 1: Guy’s tegenstander maakte met wit een fout in de opening en kreeg het daarna niet meer onder controle. Hij verloor een kwaliteit en stond bovendien niet goed ontwikkeld. Toen daarna de zwarte torens ook nog eens op de 2de rij verschenen, was de partij snel voorbij. Eerste punt binnen.

bord 2 en 3: niet veel beweging

bord 4: Karel kwam na de opening terecht in een ongeveer gelijke stelling. Met wat manoevreren kon hij stilaan dreigingen creëeren. Alles verliep volgens plan, tot hij een stuk verloor. Gelukkig had hij na een tijdje 3 pionnen als compensatie en begon het er terug beter uit te zien. Zijn tegenstander wist niet wat gedaan met het extra stuk en vond maar geen deftig plan. Karel trok dan maar zelf ten aanval. Met stukken die elkaar in de weg liepen, een pion die op promoveren stond en matdreigingen langs alle kanten, gaf zwart op. Tweede punt binnen.

Met een resultaat van 2 op 2 waren we zeer tevreden. Karel wou de mannen van Beveren nog trakteren, maar die verdwenen stilletjes langs de achterdeur. Ik dacht eerst nog dat we hiermee een matchpunt behaalden, maar door het systeem van bordpunten is dit spijtig genoeg niet het geval. Dit zet toch wel een domper op de feestvreugde.