Lino ‘Usain’ Hiel schoot als een razende uit de startblokken. Wanneer op de meeste borden de spelers zich eens goed gingen zetten om voor het eerst ernstig te denken, fluisterde Lino’s tegenstander (de ervaren Fernand Descombes) : ‘Remise?’. Een woord dat klinkt als de zesde symphonie van Beethoven in Lino’s oren : lieflijk,vreedzaam, vol harmonie en medeleven. Hij keek even verschrikt naar zijn kapitein, die fluisterde : ‘dat ge durft!!!’. Lino stond namelijk een pionneke voor.Dus gaf hij dat snel terug af, en kon dan met een gerust gemoed van zijn remise genieten.
Wat er precies op de eerste 2 borden is gebeurd, heb ik niet kunnen volgen.Maar het werd ook vrij snel remise.Maar Guy en Andrej doen dat niet als ze nog een kansje zien.Het zal dus wel gewoon gelijk geweest zijn.
Bleef dus de kapitein over, tegen de oud-Belgische kampioene Greta Foulon. Het werd een moderne Benoni, en zoals steeds bij deze opening een tactisch gedoe. Tot zet 18 bleef het ‘theorie’ (dit wil zeggen dat ik grootmeester-partijen heb gevonden die zo gespeeld werden) . En in een moeilijk te schatten stelling pakte ze een pionneke, maar in plaats van verder aan te vallen (maar dat was niet evident te vinden aan het bord) ging ze wat passief spelen.En toen kon zwart eerst de e-pion winnen, en dan de b-pion, en dan de f-pion, en dan de g-pion. En dan de partij.Deurne 2 heeft gemiddeld 68 elo meer, dus een mooie overwinning voor de ploeg.