Zottegem 4 – Oude God 2

Als haringen in een ton zaten we in het speellokaal: welgeteld 42 tafels, dus 84 spelers, op een ruimte van ong. 15 bij 20 meter. Plus een laag plafond, dat ik inschatte op 2,70 m. Wij schakers, hebben zuurstof nodig, anders wordt er meer geblunderd dan ons lief is! Ik won als eerste. Een leuk kwaliteitsoffer bracht rente op: gehavende koningsstelling plus een mooie gedekte vrijpion. Door even niet op te letten moest ik een loper afgeven, maar gelukkig kon ik die pion laten promoveren. Jan verloor, na een riante opening. Opeens gaf hij een toren weg. Kan gebeuren. Dries wikkelde een goede stelling af tot een nog beter dame-eindspel: hij had 6 pionnen tegenover 2. Die twee had hij er ook nog af kunnen slaan, maar verkoos een mataanval, terwijl zijn koning zich tussen al die pionen wist schuil te houden. Lino was tot 7 uur bezig: loper tegen paard met een extra pion. Niet zo eenvoudig, want die vijandelijke pionnenketen liet niemand binnen. Tot de tegenstander stukkenruil toeliet, toen was het pionneneindspel eenvoudig gewonnen.
Dus 3 – 1, je hoort El Capitán niet klagen, integendeel!