Wit speelt en wint. Logischer kan je het niet bedenken. Het verhaaltje klopt echter niet altijd helemaal. JV op 3 won als eerste, met wit. Halverwege had ik zo naast hem mijn bedenkingen, ik vond het allemaal maar een beetje flou, onduidelijk tot ineens zwart de partij weg blundert. Dat was wel heel erg omdat Deurne 3 op de 11e plaats stond, en wij op de 10e, met één MP meer, ze moesten ons dus kost wat kost inhalen. Ik had alleen maar te verdedigen met zwart op 4, en kon helaas de druk niet weerstaan van de witte Koningsaanval. Even later ging ook Rudi voor de bijl, op 2 ook al met zwart en bleef alleen Jeroen over om de meubelen te redden. Die had al een hele namiddag een kwal voorsprong, dus dat beloofde. Het werd nog een uitermate boeiende partij waarbij het tijdselement ook nog begon mee te spelen. Uitslag 2-2.
Nadien dronken we nog een biertje beneden, waarbij door de toevallig en met veel geluk gediende winnaar van de witte stukken, de verliezende zwartspelers kop van jut werden, zelfs redelijk belachelijk gemaakt hoefden te worden, zodanig dat ik op het eind de pijp aan Maarten gaf om in het bijzijn van een eveneens al zwartgallige ligavoorzitter te vernemen dat het volgend seizoen alleen maar beter kan gaan.
Schakers die net een partij verloren hebben, moet je een tijdje gerust laten. Dat zouden ze ondertussen in de Oude God stilaan heel goed moeten weten.