Ik wil niet wachten op de computeranalyses, noch op de Stockfish vooruitzichten, vandaag speelde ik tegen een Leuvenaar waarvan ik vergeten was hoeveel elootjes hij had en wat hij al gescoord had in beide vorige ronden. Dat vind ik de leukste partijen in het hele seizoen : niet weten tegen wie je speelt en wat je kansen zijn, gewoon er voor gaan. Dat maak je vanzelfsprekend alleen maar waar in de lagere regionen. Tegenstanders die mij bij het begin van een partij vragen ‘hoeveel elo heb jij”, stuur ik gegarandeerd in het riet, met 150 elo minder. En dus iets van “een 1500 of zo”. Eentje vindt dat soms niet kunnen, maar dan worden het 175 punten minder. Ik heb nog nooit meegemaakt dat iemand er een arbiter bij riep.
Wat moest en wat moest niet ? We hadden 4MP en 6,50 BP,en stonden daardoor onverwacht eerste, Leuven had minder punten maar had sterkere tegenstand gehad.
Wij zitten met een scorekanon aan het eerste bord, Jeroen is ijzersterk bezig en 1-0 na een tamme zwarte opzet, een vergeefse poging tot complicatie, en onherstelbaar zwart verlies. Naast mij speelde Jan een zwarte Driehoek uit het boekje,zijn a+b pion bleek een leeuw zonder tanden, en onder druk begaf Jan, vergat ergens onderweg een toren en einde verhaal. Ik vond mezelf een meer dan behoorlijke partij spelen, maar ik moet bekennen dat ik het ding nog niet in de computer heb gestoken, dus het kan wat dat betreft nog alle kanten uit. Ik kreeg Hollands op het bord en voor iemand die ooit 15 jaar voor Nederlanders werkte moet dat toch een makkie zijn zeker ! Toen stond het 2-1 voor ons maar Herman met zwart kon de stelling net niet consolideren, en begaf na een zware werkdag vanuit een 1.d4 Pf6 2.Lg5 e6 verhaal.
2-2 en 5 matchpunten, beter is moeilijk voorstelbaar. Goed gedaan mannen, en op naar 17 november, da’s nog heel lang ! Dan rijden we naar Kapelle op den Bos ….