Deurne 1 ontving ons in de alombekende Rix, waar 20 jaar geleden al weer het Steinweg tornooi plaatsvond, 6 jaren na elkaar. De ‘lichtjes’ geïrriteerde oproep in de vorige verslagen had effect, want we traden ditmaal met een ploeg op die Skog absoluut waardig was, kijk maar :
Op bord 1 had Daniel (2366) het eerst zijn partij beëindigd, remise met zwart tegen Jan Rooze (2343). Daniel speelde niet graag mee vandaag, en deed dit enkel en alleen omdat Nils dit weekend in Nederland schaakt en er niet bij kon zijn. Daniel speelt al jarenlang interclub voor Deurne, op het 1e bord, en speelde vandaar niet graag tegen zijn kameraden van ’s zondags. Vandaag speelde hij dus voor zijn hoofdkring Skog tegen zijn maatje n° 2 van zijn interclub. In een doorschuifvariant van het Caro Kann beslisten beide vrienden rond 10h om er maar mee op te houden.
Lino (1871) speelde met zwart op 5 een verdienstelijke partij tegen Patrick Verreysen (1934), en gaf me na een Damepionopening de indruk een tikkeltje beter te komen halfweg de partij. Maar op voorstel van wit ging Lino op remise in. In het algemeen hielden na de opening alle partijen mekaar in evenwicht, behalve op bord 4 bij Bart, die ik in een Wolga met b5-b6 vlotweg beter zag komen staan.
Ikzelf (1836) speelde tegen Greta Foulon (1857), alombekend en geacht, een lieveling maar een kwaaie tante als ge d’er wilt tegen winnen. Zij zette heel klassiek een koningsindische verdediging met f7-f5 om naar een koningsaanval, brak ook door en ik moest een stuk geven om mat te voorkomen, weliswaar voor 2 pionnen. Toen, rond de 25e/30e zet speelde ze te materialistisch, dwz. ze hield vast aan haar materieel voordeel en ging ten onder in een koningsaanval. Als ze de kwaliteit terug geeft heb ik hoogstens een minremise, maar that’s life, en niet echt mijn probleem !
Toen stond het warempel 1-2 voor ons. Was een sensatie in de maak ? Het was nu al bijna middernacht.
Neen waarschijnlijk, want op de borden 2-3-4 zat het ijzersterke trio Marcel Van Herck – Robert Schuermans en Pieter Tolk nog voort te schaken, hoe kwamen wij er uit ?
Robert Schuermans (2198), veruit Skog’s dikste vriend buiten onze eigen club, probeerde met wit Stijn’s (2058) draak te pareren. Het lukte hem dermate goed dat hij een stuk won, voor slechts een pionnetje, dat is tegen Mr Dragon een hele prestatie, en dat kon zelfs Stijn niet naar remise brengen. 2-2
Ondertussen ging op bord 2 een eindspel al kabbelend voort, al vanaf half elf, zowaar vanuit een Morra gambiet (!) met JT wit (2074) tegen Marcel Van Herck (2202). Jan had een loper en een paard en 5 pionnen, tegen een loperpaar en 6 pionnen waarvan een dubbelpion. Een remiseaanbod werd geweigerd. Jan zegde me dat hij het eindspel behandeld had met een foute zet (K naar g2 ipv veld e2 te blijven dekken) waardoor Marcel naar winst kon afwikkelen.
En tenslotte was er tegen de klok van enen nog de partij Bart vT (2020) tegen Pieter Tolk (2210), heel dynamisch, heel ingewikkeld, met nog tonnen materiaal op het bord, en geen mens die kon voorspellen wat het zou worden. Tot zwart er toch naar het einde toe in slaagde met zijn dame in de witte stelling te penetreren, en Bart alle sterretjes van de regenboog begon te zien, in tijdnood. Over en uit.
Einduitslag 4 – 2 voor Deurne 1. Een beetje spijtig na de 1-2 halverwege, maar toch een normale uitslag tegen opnieuw een heel sterke ploeg.
Nu dinsdag 12 feb is er al de volgende ontmoeting van de Zilveren Toren, thuis in Mortsel, tegen Borgerhout 1, opnieuw een gigant. Ik zal proberen morgen zondag tijdens/na de IC een deftige ploeg samen te stellen, en ook de niet opgestelde leden van de ploeg te verwittigen zoals me dat vandaag gevraagd werd door Quinten. – Terecht overigens. Het is nu al een heel eind zaterdag, (ik heb dit verslagje geschreven na thuiskomst), men zal het me niet moeten kwalijk nemen als ik eventueel nog spelers contacteer op de maandag om die ploeg tegen de dag nadien nog rond te krijgen.