Valt er zomaar ineens een fonkelnieuw (en klassiek) supertornooi uit de lucht! En wel in het Duitse Düsseldorf (dát moet ik u vast niet meer voorstellen), waar de de 32-jarige Wadim Rosenstein, CEO van het bedrijf WR Events GmbH (ook niet de meest uitspreekbare naam), organisatie- en sponsoringsgewijs de zogeheten WR Chess Masters (waar de WR telkens vandaan komt, zal duidelijk zijn) uit de grond stampt. Ook een beetje als generale repetitie voor het allereerste Open Team World Championship, nog een ideetje van hem, dat in juni van start gaat. Zijn bedrijf houdt zich bezig met het plannen, organiseren en uitvoeren van evenementen en wat daarbij komt kijken (ergo: Event Management, Communication en Merchandising) en dit is natuurlijk ook zo’n evenement, bedoeld om het schaak te promoten (en passant Duitse talenten zoals Vincent Keymer vooruit te helpen), de stad Düsseldorf in het zonnetje te zetten en ongetwijfeld ook de eigen winkel in beeld te brengen. Maar u hoort ons niet klagen over dit initiatief, want het heeft behoorlijk wat te bieden.Het idee achter deze inaugurale editie van wat mogelijk een blijvertje wordt, is om jonge talenten (zoals Keymer) de kans te geven ervaring op te doen tegen gevestigde waarden. Het deelnemersveld bestaat dan ook netjes uit een mix van 10 spelers, m.b. 5 beloftevolle jongelui en 5 ervaren toppers. Voor het jeugdige contingent zijn dat Esipenko (20), Keymer (18), Abdusattorov (18), Praggnanandhaa (17) en Gukesh (16). Uit de gevestigde hoek hebben we Nepomniachtchi, Aronian, So, Giri en Duda. Van Nepo, die straks (vanaf 7 april) tegen Ding voor de vacante wereldtitel speelt, wordt het tornooi geframed als een “even zien waar we al staan”-moment, maar minder dan twee maanden voor het uur U zal die zijn huiswerk wel niet komen etaleren. Nog dit: het live-commentaar wordt verzorgd door (de onvolprezen) Yasser Seirawan en (Duitslands topschaakster) Elisabeth Paethz (zie tornooisite of chess24).
Alvast de eerste ronde kan ik u meegeven. De partij die het strijdlustigst begon, was ook het eerst afgelopen. Kandidaat-champ Nepomniachtchi kreeg van bijna-winnaar van Tata Steel Abdusattorov zowaar het Benkogambiet op z’n bord, en ondanks het feit dat hij al op de 7de zet digitaal een stuk beter bleek te staan, een voordeel dat overigens geen lang leven was beschoren, verkoos hij, een 10-tal zetten later, het lot niet te tarten en te opteren voor zetherhaling. Heel onorthodox Engels ging het eraan toe in Aronian–Praggnanandhaa, waarin wit met 11. g4 naar eigen zeggen een “goedkoop truukje” beoogde (met een boeiend dameoffer vol heerlijke compensaties tot gevolg), maar na afloop moest verzuchten dat “niemand valt voor (z)ijn trucjes”. Niettemin bevond zwart zich kort daarna in zwaar water. Pragg verdedigde nog taai, maar moest uiteindelijk berusten in verlies. Keymer heeft al de reputatie dat hij vaak als laatste nog bezig is, niet zelden in kritieke stelling. Tegen Esipenko (wit), was het niet anders, nadat die een stukoffer had geplaatst tegenover een kennelijk foute zet van de Duitse jongeman. Het was nochtans allemaal niet winnend, alleen moest zwart dat telkens maar bewijzen, en te elfder ure liep het dan ook mis. Na 101 zetten gaf Keymer op. So toonde begrip voor het verlies van zijn tegenstander, omdat Duda er, na een hele tijd zonder klassiek schaak, weer even moest inkomen. De Pool liet zich vangen in een Catalaans valletje, dat hem een onprettige stelling opleverde. So hield vervolgens de druk op de ketel en tikte Duda geleidelijk van het bord. Ook Giri–Gukesh was een lange partij, waarin de Indiase boy wonder een paar keren op het randje van de nederlaag balanceerde, maar er nooit over ging. Zijn zwakke vrije d-pion ging dan ten slotte wel de doos in, maar ter compensatie waren er de ongelijke lopers om de zaak te redden.
Drie keer raak en twee keer een (interessant) gelijkspel, het is geen slechte start voor dit nieuwe beestje.