Na het vriendenonderonsje van vorige week was het gisteren tijd voor het echte werk. Meteen hard labeur, want Paul Van Herck was, ondanks minder sterk opgesteld dan verwacht, toch nog altijd favoriet. Jacques op 4 mocht het opnemen tegen een NC, maar op de eerste borden waren we duidelijk (200 – 100 – 100) elo in het nadeel.

Wijnand voerde nog voor de partij de druk op door de retorische vraag af te vuren ‘We gaan toch een echt potje schaken vandaag?’… Verdorie, daar gingen mijn ‘snel remise en naar de bar’ plannen…

Mijn opluchting was dan ook groot toen Wijnand als eerste klaar was. Zijn tegenstander stelde remise voor, wat in dank aanvaard werd.

Jacques deed wat van hem verwacht werd, al ging dat niet makkelijk. Zijn tegenstander had een stuk geofferd in ruil voor een mataanval. Maar Jacques counterde gevat en was net sneller dan zijn opponent.

Gert en Enrique hielden het op remise in gelijke stellingen, al moest Enrique daar harder voor zwoegen, en na een geweigerd remise-aanbod bewijzen op het bord dat er werkelijk niets aan de hand was.

Een 9-7 overwinning dus, een onverhoopt resultaat. Volgende week trekken we naar een, op papier, zwakker Geel. Begin van iets moois?