Dat de eerste ronde vol paartjes landgenotes zat, liet niet verwachten dat er weinig remises zouden vallen, maar je wist natuurlijk nooit. Opvallend: net als in het Kandidatestornooi onlangs, waar je nog kon vermoeden dat sommigen het om psychologische redenen tegen de Oekraïense zusjes Muzychuk op het bord brachten, bleek het Russisch, aka de Petrov/Petroff, niet bepaald impopulair, zie Humpy, die het toen ook speelde, en Kashlinskaya, die daar niet bij was, maar het hier als voormalige Russische annex nieuwe Poolse ongetwijfeld om zuiver schaaktechnische redenen hanteerde. Russinnen die Russisch spelen, het lijkt dezer dagen not done, maar laten we vooral niet achter alles en iedereen statements zoeken.

Eerst die twee partijen. Harika kwam misschien een fractie beter uit de opening, al stelde dat niets voor tot Humpy een onbesuisd 18. … f5 lanceerde, maar wit profiteerde er niet van en vervolgens gingen de meeste stukken eraf, voor een eindspel met elk één toren en zeven pionnen, en dan weet je’t wel. De Russinnen (al dan niet oud- of ex-) Kosteniuk en Kashlinskaya hielden het minder vreedzaam. Weliswaar stond wit al heel lichtjes beter, toen Kashlinskaya goed mistastte met 23. … Pc6, waarna ze nog geluk had dat Kosteniuk niet optimaal voortzette en zich met 29. h4 bijna in de vernieling blunderde. Het evenwicht leek even hersteld, toen Kashlinskaya met hetzelfde paard opnieuw in de fout ging, waarna de genadeslag prompt volgde.

Geen Russisch (of wat dacht u?) tussen Mariya en Anna Muzychuk, maar de zusjes maakten er niet meteen een salonremise van. Anna investeerde een stuk voor drie pionnen, maar vond het uiteindelijk veiliger om de zetten te herhalen. Mariya, die op dameruil aan het aansturen was, bleek het daarmee eens en herhaalde dat aanbod net zolang als de remiseregels dat vergen. 

In de resterende partijen, landgenotes of niet, werden geen gevangenen genomen. Het Chinese onderonsje begon met een Engelse aanhef, waarin Zhu met zwart heel even een heel weinig beter kwam te staan, maar Tan vlot het evenwicht herstelde. Ergens na de 20^ste zet geraakte de jonge Zhu echter het Noorden kwijt. Dat kostte een kwaliteit en een dijk van een belegering, en tegen de ervaren Tan ga je dan onweerstaanbaar de dieperik in.

We waren nog maar een zet of zes onderweg in Paehtz–Wagner of wit was al volop aan het laken aan het trekken. Toen zwart er nog een serieuze fout bovenop gooide, stond Paehtz al gewonnen voor de 10^de zet. Ze maakte het vakkundig af in net geen miniatuurtje van 24 stapjes, met een enig mooie slotcombinatie.

Ook in Abdumalik–Dzagnidze duurde het niet lang voor, in dit geval zwart, het betere van het spel verwierf. Wit stribbelde nog zoveel mogelijk tegen, wist af en toe het hoofd tot net onder water te hijsen, maar was omstreeks de 20^ste zet al duidelijk verdronken. Dzagnidze flirtte nog een paar keer met het blunderbeest, zodat Abdumalik zich ei zo na nog had kunnen redden, maar tevergeefs.   

Meer dan genoeg bloed en vuurwerk in ronde 1, dat belooft voor het vervolg!