Onze laatste opdracht van het seizoen was thuis partij geven aan, jawel, de leider van de reeks, gemiddeld zowat 200 sporten hoger op de ELO-ladder. Er zijn dingen die simpeler zijn. Over de diverse prestaties moet ik kort zijn: ik heb eigenlijk alleen wat gezien van de eigen partij. Drie nederlagen vielen ons ten deel, al dan niet na hardnekkige tegenstand: Jeroen op bord 1, Wout op bord 3 en (helaas het snelst van allen) Herman op bord 4 (na een klein maar leerzaam foutje in de late opening). We zagen de forfaitscore al bijna hangen, en het zou zelfs niet zo oneervol geweest zijn tegen deze tegenstander, maar van “hardnekkig” gesproken, Tobias perste er ultiem een knappe zege uit en zo werd het nog een eervolle 1-3.

Daarmee eindigen we op een mooie zesde plaats, een enkel puntje achter de nummers 3 t/m 5, netjes in de bovenste helft van de tabel, en op heel veilige afstand van de degradatiezone die ons anders (toen we nog SKOG2 waren) wel eens parten wou spelen. Met al die kampioenerende teams wordt de ploegensamenstelling volgend jaar welllicht een tikkeltje door elkaar gegooid, maar dat zijn zorgen voor morgen: nu genieten we volop van het behaalde resultaat en dat van het rijkelijke contingent campionissimi van SKOG. Cheers!