SKOG1 heeft er doorheen de jaren er de gewoonte van gemaakt slecht te presteren tegen de staartploegen. Heeft het te maken met onderschatting? Of ligt het aan onze uitzonderlijke ploegsamenstelling, met 6 spelers die niet voor elkaar moeten onderdoen en allen op zowel bord 1 als 6 niet zouden misstaan, en die om een of andere reden niet zo effectief is om te scoren tegen ploegen met minder Elo?

Wat er ook van zij, konden we deze keer de ban breken? Want een overwinning was zeker nodig om de 1ste plaats in het klassement binnen bereik te houden.

Het begon in ieder geval veelbelovend, Nikolaas zijn tegenstander koos met wit voor een behoudende opstelling en geheel volgens zijn stijl nam zwart risico’s om de stelling uit balans te krijgen. Dit wierp vrij snel vruchten af en door een tactische blunder won zwart een stuk en de partij. 1-0

Niet veel later had Patrik op bord 6 met de zwarte stukken zijn tegenstander in bedwang kunnen houden en werd er remise overeengekomen. 1,5-0,5

Op Bord 3 kwam Bart vrij snel in een eindspel met toren en gelijke lopers terecht met een 1-4 tegen een 2-3 pionnenstructuur. Het was niet echt duidelijk of een van de partijen ooit een voordeel heeft gehad en ook deze partij verzandde in remise. 2 – 1

Ondertussen was Dries het op bord 1 ‘aan het uithangen’. In het vroege middenspel poogde zwart wit positioneel te versmachten, maar dit bleek tactisch niet te kloppen en wit won een pion. Op dat moment zouden natuurlijke zetten wit een voordeel zonder verlieskansen hebben opgeleverd, maar er werd voor een ander, veel te complex plan gekozen waarbij zwart, door verrassend zijn goede loper af te geven en dat op te volgen met een reeks accurate zetten, heel wat compensatie kreeg. Na heel wat tijdverbruik vond wit op zijn buurt een verrassende en sterke breekzet die mogelijk door een stukoffer diende gevolgd te worden. Zwart dacht er het zijne van en besloot remise voor te stellen, wat Dries aannam vanwege naderende tijdnood. (Eenmaal thuis kwam ik te weten dat Stockfish de stelling evalueert als 0.00). Op dat moment was remise misschien niet de beste beslissing gezien de matchsituatie. 2,5-1,5

Wouter was ondertussen namelijk in de problemen gekomen en moest een eindspel met een pion minder zien te houden. En Pascal was in een zeer complex gevecht beland.

Maar eerst even naar Pascal z’n partij. Hij kon op een bepaald moment herhaling van zetten afdwingen, maar hij besloot verder te spelenn omdat enkel matchwinst ons in de race kon houden. Het gevecht werd voortgezet maar even later besliste Pascal toch om remise af te dwingen omdat de kansen op verlies anders te groot zouden worden. 3-2

Terug naar Wouter dus. Die bleef zich woelen als een duivel in een wijwatervat en door allerlei waanzinnige tactische maneuvers bleef hij in de partij. Ik denk dat niemand ooit had gedacht dat dat zwarte paard niet meer zou ontsnappen! Door goed rekenen kon hij op een bepaald moment afwikkelen naar een eindspel van K en pion tegen K dat theoretisch en praktisch remise was. 3,5-2,5

Aan de toog werd er uitgekeken naar de uitslag van KASK1, maar er kwam geen verrassende uitslag uit de bus. We staan daarmee nog steeds 2 punten achter de leider en van onze bordpunten moeten we het ook niet hebben. Maar kampioen spelen kan nog, SKOG heeft op papier namelijk een makkelijker parcours dan KASK1. Of is dat precies niet zo ideaal…?