Een uitje naar Kessel-Lo, in het mooi ogende Genadedal, waar tegenstander Leuven Centraal 7 niet echt aan genade dacht, maar veeleer aan een poging om haasje-over te doen, waardoor ze minstens van de laatste stek af zouden kunnnen geraken. Dat lukte, gelukkig voor ons, niet allemaal, want het werd 2-2, en daarmee blijven wij 1 matchpunt voor, maar de rode lantaarn zijn ze, gelukkig voor hen dan weer, wel kwijt.

Het was invaller Bart, die de ploeg op sleeptouw nam, met een fraaie zege, nadat zijn tegenstander onder mooi opgebouwde druk mistastte. Intussen was Benny volop bezig de bordjes in evenwicht te houden, terwijl Carlo, tegen oude bekende Jan De Geest, een partij met wisselende kansen en dito verloop speelde. Al in de opening verzeilde hij in zwaar weer, worstelde zich daar goeddeels uit, en wist in een spel van dreigen en tegendreigen alsnog remise uit de brand te slepen. Herman kon het weer niet laten om er een ellenlange partij van te maken, maar een strategisch foute keuze in de aanvang brak hem een eind later zuur op. Het was verdedigen geblazen, vechten tegen de nijpende tijdnood (20 zetten in 10 minuten om de 40^ste zet te halen, en dat in het moeilijkste deel van de partij), en uiteindelijk, nadat alle hoop al goed en wel volstrekt ijdel bleek te wezen, de koning omleggen. Dat had een stuk eerder gekund, overigens, maar je weet maar nooit of je de ploeg toch nog een halfje extra zou kunnen bezorgen …

Onverdeeld tevreden zijn we dus niet, maar een gelijkspel is ook niet zo slecht. Nu even een break tot eind januari, dan zijn de batterijen vast weer opgeladen!