Mol 2 stond laatste in de rangschikking, wij 7e, en dus gingen we daar eens vlotjes winnen.

Dat lukte in zoverre dat onze borden 1, 3 en 4 wonnen, alleen ik op bord 2 moest het weeral laten gaan, ’t is met 2.5 op 10 een schabouwelijk seizoen dit jaar voor mij.

De speelcondities in het nog nieuw ogende rusthuis waren voortreffelijk, ruimte en licht genoeg, en een wel zeer democratische cafetaria, 1.20 euro voor een flesje water.

Ploegkapitein Gert had het eerst gedaan, zijn paard zaaide dood en verderf over de vijandelijke torens, even later konden ze gaan analyseren.

Enric won op zijn beurt, dat duurde wat langer omdat zijn tegenstrever, een jongedame, veel te lang doorspeelde in een stelling met 2 stukken minder, ze had de partij geopend met de zetten a2-a4 en a4-a5, ik denk niet dat ik dit ooit al eens gezien had.  Enric won overigens 2 keer dit weekend, zaterdag ook al in de Nederlandse Interclub voor Roosendaal.

Ik speelde een goede Engelse opening, 20 zetten lang, en begon toen te krasselen met als apotheose het niet zien aankomen van een ondekbaar mat in twee.

Benny op 4 maakte de klus netjes af, de ploegoverwinning veilig stellend.  Hij scoort wel goed dit seizoen, gelukkig maar.