Ik leerde schaken van mijn grootvader toen ik een jaar of 8 was. Correctie: ik leerde de regels van het spel, maar wijzer maakte hij me niet. Ik denk dat hij zo lang mogelijk mij de baas wilde blijven. Mijn vader kende ook de regels van het spel en ik speelde af en toe met hem, maar deze partijen hadden in retrospectief allemaal niet veel om het lijf. Wellicht niet genoeg om voldoende tot besef te komen van de verrassende rijkdom van het spelletje. Ik ging voetballen en de schaakstukken gingen voor jaren de doos in.

In 1990 ging ik geneeskunde studeren in Leuven. Een klasgenoot deed er rechten en we spraken af om contact te houden. Op maandagavond aten we steeds samen en ik werd geïntrigeerd door het schaakbord dat er stond en eigenlijk nog meer door de klassieke klok. Hij vroeg of ik kon spelen en ik beaamde dit voorzichtig. Hij stelde voor aan snelschaak te doen en ik vond het wel leuk op op die klok te meppen. Hij had rond de 1800 ELO en ik was dus zeker in het begin gemakkelijk kanonnenvlees. Dat was niet erg, want hij gaf ook uitleg en ik kwam tot een iets groter tactisch begrip van het spel. Hij maakte me ook 1 jaar lid van zijn club Boey Temse waar ik exact 1 keer geweest ben. Men noemde mij toen het spooklid. Helaas studeerde hij slechts 2 jaar in Leuven en verloor ik mijn schaakbuddy en ik focuste me weer op het voetbal.

In 2012 scheurde ik mijn kruisband en dit betekende het einde van mijn voetbalcarrière. Ik kocht mezelf een schaakcomputer en experimenteerde hier wat mee, maar het bekoorde me niet lang om tegen een machine te spelen.

Eind 2022 ontdekte ik chess.com en speelde er mijn eerste partijen op. De schaakmicrobe beet mij opnieuw en had mij deze keer flink te pakken. Koortsachtig speelde ik mij doorheen de leagues. Ik nam een abonnement, puzzelde en volgde enkele online lesjes. In het voorjaar besloot ik dat ik niet meer wilde oefenen op een natte handdoek, maar echt wilde zwemmen. Ik zocht en vond twee clubs in de buurt van Wilrijk, maar het beste gevoel kreeg ik toch bij SKOG. Er was gelukkig (nog) geen ledenstop en ik mocht meteen op een dinsdag in maart 2023 komen spelen.

Bij de club kwam ik met Mark een oude bekende tegen en we ladderden tegen elkaar. Mark had wit en zat toen net in zijn Colle-systeem-periode, maar wist ik veel… Ik verloor na een verdienstelijke partij, maar ik won in Mark wel een fijne mentor. De club voelde als een warm deken, waar nieuwe leden goed onthaald worden en kunnen rekenen op sympathie en steun onafhankelijk van hun niveau. 

Ladderen is leuk, maar de eerste keer echt spannend was voor mij de deelname aan de beker. Met een tactische remise (3 maal dezelfde positie) overleefde ik met meer geluk dan wijsheid de eerste ronde tegen Ria om vervolgens in de volgende ronde door Tony beetje bij beetje, zetje na zetje het verlies ingespeeld te worden. Het was geen walkover en de partij haalde zelfs nog de analyseavond (in tegenstelling tot de meerderheid van de leden…).

Het competitiebeest in mij was wakker geschud en ik besloot mij in te schrijven voor CK, IC en later ook voor de Zilveren Toren. De eerste partij voor de IC was in Beveren en dit samen met een aantal andere SKOG-teams. Gedragen door het groepsgevoel haalde ik er op het laatste bord van de laatste ploeg een remise uit. Intussen sta ik in de IC op 3,5/7 weliswaar geholpen door 1 FF, maar ik heb intussen het gevoel dat ik de 2 verliespartijen uit het najaar van 2023 nu niet meer zou verliezen. 

In het CK was ik erg wisselvallig in een reeks 5A die dit jaar echt wel een aantal héél goede schakers huisvest. Als ik volledig eerlijk ben, word ik dit jaar warmer van de externe competities. In de Zilveren Toren heb ik 3 partijen gespeeld en 3 keer gewonnen. Ik hoop de komende weken samen met onze hele fijne ploeg SKOG 4 ( Bart, Mark, Philip, Jan, Alexander, Freddy,…) de promotie mee te kunnen bewerkstelligen. 

Kortom, ik ben enorm enthousiast over schaken en over SKOG. Ik ben blij deze club gevonden en dit spelletje teruggevonden te hebben!