Ronde 6. Wie niet lang bleef treuren over zijn nederlaag van een ronde eerder was Caruana. Hij won met zwart van Abdusattorov – de eerste keer in een klassieke partij – en kegelde en passant Nakamura weer van de 2^de naar de 4^de stek in de live ratings (Firouzja blijft 3^de). Ik zei het toch vorige keer: “Hoe snel de zaken kunnen veranderen!” Niet dat het simpel was, maar tegen de 40^ste zet was de tijdsdruk beiderzijds zo hoog dat de spelers de zaak “niet meer onder controle” hadden, aldus Caruana, omdat je, eens in tijdnood en dan zeker in een complexe stelling, niet meer uit die increment geraakt. “Gisteren ook, maar toen werkte het niet, en vandaag werkte het wel. Geen geweldige partij, maar het einde was goed!”

Caruana was ook de enige (klassieke) winnaar, wat zijn leidersplaats alvast weer anderhalf punt comfortabeler maakte. De nummers 2 en 3 gaven elkaar partij, en hoewel Nakamura na het nieuwtje 7. … Ph7 dacht dat hij Firouzja qua voorbereiding overspeeld had, was het omstreeks de 20^ste zet veeleer de jonge Frans-Iraanse knaap die er beter voor stond. Nakamura wist echter de meubelen te redden en toen wederzijds de tijd bijna op was, stelde Firouzja remise voor. In hun Armageddontoetje ging de Amerikaan met zwart flink offensief van start, ook al had hij genoeg aan remise. Firouzja kon er te weinig tegen inbrengen, speelde een pion en later een toren kwijt, en moest het halve punt aan Nakamura laten.

Carlsen, die hier al wat ELO’tjes is kwijtgespeeld, ging tegen landgenoot Tari, in een megahectische tijdnoodfase waarin beide spelers een zekere winst lieten liggen, bijna door zijn vlag (1 seconde!), maar  when all was said and done stond er remise op het scorebord. En vervolgens Armageddon binnenhalen, zo kennen we hem wel weer. Tari moest trouwens remise vermijden en dat is bepaald geen cadeau als je tegenstander Carlsen heet. Maar goed, het schiet niet erg op in de stand als je nooit een driepunter kunt scoren.

Mamedyarov en So gingen lijnrecht naar remise, zij het niet salonmatig, maar omdat ze elkaar niet uit evenwicht konden brengen. In Armageddon liep het echter al gauw mis voor de Azerbeidzjaan, die zich kennelijk vergiste van variant of zetvolgorde. So nam niettemin geen risico’s omdat een gelijkspel volstond, maar toen Mamedyarov nog eens blunderde, nam hij het cadeau wel aan. Gukesh maakte laat in de opening een fout tegen Giri, maar de weerlegging was niet alleen zeer computerachtig als ook verre van zeker. Het werd uiteindelijk remise, zonder duidelijkheid omtrent wie wat waar had laten liggen. In het beslissende Armageddon koos Gukesh zonder verpinken voor de hakken-maarmethode middels een snelle flankopstoot met de g- en h-pion en Giri slaagde er niet in om een gepaste verdediging uit te dokteren tegen deze onbeschaamde agressie.   

In de stand loopt Caruana weer wat uit (13,5/18). Nakamura staat op 2 (11/18), Firouzja en Gukesh op 3-4 (8,5/18). Mamedyarov is 5^de (8/18), Carlsen en So delen de stekken 6-7(7,5/18), Giri bekleedt de 8^ste plaats (7/18), Abdusattorov is 9^de (6/18) en Tari staat op ruime afstand laatst (3/18).

Ronde 7. Eindelijk (volgens sommigen) stond de confrontatie Carlsen–Firouzja op het programma, m.a.w. de clash die de oud-wereldkampioen nog wel als WK-match had kunnen bekoren, die er echter niet kwam omdat Firouzja het Kandidatentornooi niet wist te winnen. Om de begaande paden en alle mogelijke weggetjes die men daar met digitale hulp exploreert te vermijden – het vergt tegenwoordig ondoenlijk veel preparatiewerk wil men nog tot een ‘echte’ partij komen, die niet geheel bepaald wordt door openingsvoorbereiding, aldus Carlsen recentelijk – speelde hij 3. Ld3 in een Siciliaan met 2. … e6, met de olijke toevoeging: “Geen slechte zet, maar ik weet er niet veel over” en “Grappig, we hebben een gans nieuwe partij na zet drie”. Enkele databases lopen niet over van voorbeelden (Grischuk speelt het weleens – 5 stuks – en ik vind ook één partij van Dardha, met winst tegen Kobalia). Het provoceerde Firouzja kennelijk wel tot 4. … g5, waarop Carlsen het nieuwtje 5. Lb5 poneerde en stilaan het betere spel verkreeg. Met 23. Dc3? liet hij echter een tactische wending toe die hem materiaal zou kosten, maar Firouzja zag het niet. Winst leek in het vervolg voor het grijpen te liggen, maar Firouzja greep wel zijn laatste kans en forceerde in tijdnood remise, terwijl hij Carlsen een paar keer flagrant tegen de touwen had, maar de kansen liet liggen. Behoorlijk adembenemend allemaal. In het dan obligate Armageddon speelde Carlsen alweer zijn loper naar d3, maar in een gans andere opening: Russisch.  Op de 22^ste zet liet hij rustig zijn dame instaan en ging resoluut voor een scherpe tegenaanval. Firouzja reageerde niet goed en mocht de gevolgen ondervinden, middels een fraaie en winnende witte aanval. Zes op zes voor Carlsen in Armageddon, maar nog steeds geen klassieke zege.

Armageddonwinst was er verder voor Gukesh tegen Caruana en Nakamura tegen Mamedyarov.  Caruana testte Gukesh in de finesses van de Berlijnse verdediging, maar de jonge held gaf geen krimp. In het Armageddon dat volgde werd hij door de Amerikaan echter totaal overspeeld, maar die ging in het secondenspel (met slechts 1 seconde increment) op het einde jammerlijk door zijn vlag. Nu ja, een halfje meer of minder maakt wellicht weinig uit, maar het is wel wat sneu om zo te verliezen. Een halfuur hadden Nakamura en  Mamedyarov nodig om remise te bereiken, ondanks het feit dat de laatste in de opening een stuk had geofferd. Hij had zijn huiswerk echter gemaakt en verder of diepgaander dan Nakamura had gehoopt. In het beslissende Armageddon plaatste Mamedyarov alweer een fraai stukoffer (een loper deze keer) en de winst lachte hem toe. Hij aarzelde echter om door te duwen (remise volstond) en daardoor kreeg Nakamura ook weer kansen. Een blunder in tijdnood leek de zaken dan opnieuw te doen keren, maar net zoals Caruana (chronologisch alleen veel vroeger) kon hij de (juiste) tegenzet nog wel uitvoeren, maar was hij te laat om de klok in te drukken. Ik herhaal: “… wel wat sneu om zo te verliezen”.

Naast al dat drama werd er ook nog simpelweg klassiek gewonnen. Tegen So verraste Abdusattorov met een ongebruikelijke 6^de zet (6. … Df6) in het Aangenomen Damegambiet, maar in de praktijk toonde So zich met het degelijke nieuwtje 7. Lg5 niet echt onder de indruk. In het vervolg wist hij, zij het niet geheel rimpelloos, meer te doen met de minder goede zetten van zijn tegenstander dan omgekeerd en op een bepaald moment had hij er alle vertrouwen in dat hij, na 14 achtereenvolgende (klassieke) remises, nu toch echt wel op winst stond, terwijl hij bij zichzelf dacht: “Als ik dit niet kan winnen, win ik nooit meer!”. We nemen dus aan dat hij nog zal (kunnen) winnen …

In een Catalaanse opening veroverde Giri een pion die Tari offermatig en niet zonder compensatiekansen had aangeboden en die stuurde de partij vervolgens een toreneindspel in met een pion meer, dat geen gebrek aan remisetendensen vertoonde. Maar de Nederlander deed ook meer, want hij leverde een nieuwe bijdrage aan het eindspelboek door de zaak ook subliem naar winst te voeren.

De stand na ronde 7: Caruana (14,5/21) ziet Nakamura weer een halfje dichterbij sluipen (12,5/21), maar heeft nog steeds twee volle punten op overschot. So rukt op naar plaats 3 (10,5/21), Giri haalt Gukesh bij op 4-5 (10/21). Firouzja is 6^de (9,5/21), Carlsen en Mamedyarov delen 7-8 (9/21), Abdusattorov is voorlaatste (6/21) en Tari laatste (3/21). Nog twee ronden, wie houdt Caruana nog van de eindzege?