En het kan nog even duren: zolang geen van beide sprinters (zie vorig bericht) tegen de vlakte gaat, blijft het koffiedik kijken. Overigens zijn de naaste achtervolgers mathematisch nog niet uitgeteld. Het lijkt er echter sterk op dat de 2^de stek het hoogst haalbare wordt: de kans dat het tweetal boven hen collectief in elkaar stuikt – één van de twee tot daaraan toe – is wellicht niet groot: ze hebben allebei aan 50% genoeg (resp. 1/2 en 1,5/3) om voor te blijven. _LEESMEER_

in Jan–Benny kwam, enigszins verrassend, een versie van de Nimzowitsjverdediging op het bord, maar zwart sloot voortijdig zijn loperdiagonaal (3…e6 i.p.v. het obligate 3… Lf5) en dus bleef de loper “in zijn kot”. Even later ging ook een paard verloren, zonder veel compensatie, en zo wist wit als snel het spek mee naar huis te brengen[1]: 1-0.

Carlo–Patrick was, niet zo verrassend, een Engelse onderneming. Daarin leek zwart op een bepaald moment een stevig en dreigend pionnenheir te ontplooien op de damevleugel, maar dat ging aan diggelen en toen stond hij plots een pion of drie in het krijt. Niet getreurd, en alles op een tegenaanval  proberen te zetten, en dat zou uiteindelijk blijken te lonen. Wit zag net voldoende spoken om de winst te laten glippen, en zo hield zwart alsnog stand: ½-½.

Van Guy–Jan was de start bijzonder leuk om te zien: wit ging voor het vertrouwde 1.d4 en terwijl zich iets Indisch leek te ontvouwen koos zwart – wie Jan een beetje kent zag het zo gebeuren – voor het Boedapestergambiet. En Guy reageerde alsof hij niets anders had verwacht en weigerde het gambiet. Er ontstond een gevecht waarin wit een tikkeltje beter leek te staan, maar met sowieso nog werk voor de boeg. Ergens ging een zwart stuk van het bord, voor twee pionnen, en toen trok wit het laken almaar meer naar zich toe: 1-0.

In de stand blijft Herman, pas over drie weken weer in actie, alvast nog een week aan de leiding, nu met een half punt op Jan, die nog één inhaalpartij te goed heeft. Guy en nu ook Carlo volgen een punt verder. Voor Jan is een ereplaats zo goed als buiten bereik: hij krijgt Jan en Carlo nog voor de kiezen, en dat is geen garantie op de benodigde 2/2. In de onderste tabelhelft wipt Patrick over Guy, maar wel met een partij meer. Benny, ten slotte, heeft nog maar één partij te gaan en kan dus mathematisch niet meer van de rodelantaarnplaats af. Maar wie weet speelt hij nog een cruciale rol in de ontknoping bovenaan …