Weinig zin in een verslagje schrijven want balen, balen, balen. Al van het begin was het een broddelpartij waar ik mijn stukken maar niet gecoördineerd kreeg. Gelukkig slaagde mijn Portugese tegenstander daar ook niet onmiddellijk in. Volgens de engine had ik een aantal keren de kans om mijn zwakke c-pion op te duwen met groot voordeel. Maar ik durfde niet uit schrik om de controle te verliezen over enkele cruciale velden. Uiteindelijk belanden we in een eindspel met ieder 6 pionnen en alle lichte stukken. Remise leek onafwendbaar, maar ik zit in de increment te spelen en laat me wat wegdrukken.

Zijn zwakke zwartveldige loper ontsnapt en dringt mijn stelling in. Geen probleem want het blijft gelijk tot… ik me pardoes in een helpmat wring.

Gelukkig is het eten hier lekker en is het mooi weer. Morgen beter.