Ronde 4. Twee leiders na ronde 3? Dat werden lijders in de 4de ronde, en omdat er elders werd geremiseerd, namen hun tegenstanders simpelweg hun plek in. De partij van de dag was So–Caruana. De Filipijnse Amerikaan begon voor de aardigheid met 1. c4: Caruana speelt tig dingen tegen zowel 1. e4 als 1. d4, dus. Maar ook hier was Fabi op voorbereid en het had er alle schijn van dat hij al snel enige ambitie liep te koesteren. Tot Wesley een knappe wending uit de mouw schudde en ’s werelds nummer twee almaar zwaarder het vuur aan de schenen ging leggen. Meer nog, en de zaak ook keurig afwerkte. De andere beslissende partij, Grischuk–Deac, was ook al een thriller, maar de jonge Roemeen hield taai vol en leek, ook na pionverlies, remise binnen bereik te hebben. In het eindspel ging hij echter door de knieën, en zo zijn het nu So en Grischuk die de leiding delen voor een pak anderen. _LEESMEER_
Verder remises, gaf ik al aan, met alvast 2 die er mochten zijn. Giri deed in een Open Catalaan een heel aardige poging tegen Aronian, met het nieuwtje 13. a4, voerde de druk op, maar moest uiteindelijk berusten in het feit dat Aronian het hoofd erbij én boven water hield. In een theoretische Franse clash met Vachier-Lagrave wist Lupulescu de pogingen van de Fransman te weerstaan en was het gedeelde punt al even verdiend. Eén salonpartij, ten slotte, van Mamedyarov en Radjabov, onder het stilzwijgende motto: landgenoten zijn lief voor elkaar. Radjabov blijft zo met stip de minst strijdlustige speler, en dat is een eufemisme van hier tot in Boekarest.
Ronde 5. Eén winnaar slechts, en vier remises met heel wisselend salongehalte. Mamedyarov was naar eigen zeggen in de stemming voor een interessante partij en koos een voor hem ongebruikelijke opzet tegen het Engels van Lupulescu. Die reageerde wel niet op de meest accurate manier, maar wist zich lange tijd te handhaven. Tot de Azerbeidzjaan in de tijdnoodfase een mooie combinatie op het bord toverde en de Roemeense nummer 1 snel inzag dat het uit was.
Drie sterk theoretische remises, de ene een toefje interessanter dan de andere, en één die wat meer in zich had. Caruana week met 8. De2 af van de geijkte Berlijnse dameruil om Giri uit de platbegane paden te halen, maar met precies spel hield de Nederlander zich staande. Ook Aronian probeerde wel wat, met een pionoffer in een Semi-Tarrasch, maar Vachier-Lagrave retourneerde de boer vrijwel meteen en nam het vederlicht nadeel erbij. In het eindspel kostte dat opnieuw een pion, maar die volstond dan weer niet. Deac en So deden niet veel moeite en gingen regelrecht naar een potremise eindspel. Over Radjabov kunnen we eigenlijk zwijgen, maar Grischuk liet hem wel niet wegkomen met een even snelle remise als zijn vorige vier salongevallen: toch 35 zetten.
In de stand voegt Mamedyarov zich bij So en Grischuk (3/5), voor vier achtervolgers (2,5/5) en drie hekkensluiters (2/5). De verschillen zijn weliswaar minimaal, zodat nog zowat alles kan.