Zoals beloofd, al zijn we intussen een week of wat verder, gingen we het ook nog hebben over onze laatste groep landgenoten in de afgelopen 82^ste editie van Tata Steel Chess, met name ‘onze’ tienkampers. Dat ‘onze’ slaat zowel op het ‘eigen’ volk (SKOG etc.) als op de andere Belgische deelnemers (meestal Vlaamse), ‘ons’ al dan niet (goed) bekend. _LEESMEER_

Laten we, in de beste chauvinistische zin, beginnen met dat eigen volk, dat deze keer niet eens uitsluitend Belgisch was. Overigens gaat het in dit verslag qua ELO overal om FIDE-ELO’s.  

Frank (KASK, ex-SKOG) speelde in 4G en behaalde de 8^ste plaats met 4/9. Met een TPR van 1863 finisht hij stevig boven zijn ELO van 1814, dus dat ziet er heel aardig uit. Er waren weliswaar 3 verliespartijen (tegen nrs. 1, 5, 6), op papier niet onlogisch, maar verder ook 4 remises en 2 zeges, kortom 6 partijen waarin de meubelen werden gered of meer. Eén winstpartij was overigens tegen Nicolas Lucifora (Aarlen) die in dezelfde groep zat (zie onder).

Kenneth, weer in z’n vertrouwde niveau-6-omgeving, kende deze keer, in 6C, een iets minder succesvol tornooi. Dat hij in de 4^de ronde met zwart het uiteindelijke nummer 2 te graze kon nemen, een 2^de opeenvolgend punt overigens, zal wel voor enige genoegdoening hebben gezorgd, maar in de 2^de helft van het tornooi liep het niet bepaald lekker. Hij finishte als 9^de, met 3/9 en een TPR van 1532, ruim onder zijn ELO van 1610.

Wijnand, onze internationale SKOG’er, had cijfermatig gesproken ook niet zo’n best tornooi in 6G. Na een halfje in de 1^ste ronde duurde het tot ronde 5 voor hij voluit kon scoren, en na nog een remise onderweg, viel de tweede zege helemaal op het einde. Ook hij eindigt dus met 3/9 op de 9^de plaats, met een TPR van 1415, een goed stuk lager dan z’n ELO van 1593.

Daarnaast deden nog acht Belgen mee, en we overlopen van hoog naar laag.

In de hoogste groep, dit jaar herdoopt in Qualifiers (omdat kennelijk alles in het Engels moet, en het voordien gebruikelijke Top zou je nog als Nederlands kunnen beschouwen), vonden we IM Stefan Beukema (SK Brasschaat, 2389). Met een 8^ste plaats, als 7^de ELO, eindigde hij iets onder de papieren verwachtingen (maar doe het maar in zo’n groep), na 2+, 2= en 5-. Eindscore dus 3/9, TPR 2286.

WFM Daria Vanduyfhuys (KGSRL Gent, 2067), onze enige (jonge)dame, zat ‘verrassend’ in 2D: in de oorspronkelijke lijst stond ze in de groep van niveau 3, zoals vorig jaar, toen ze weliswaar nipt te kort kwam voor een promotie. Als voorlaagste (een mix van twee andere woorden, maar u begrijpt het zonder moeite) ELO bovendien had ze het ook niet onder de markt in dit gezelschap. Ze werd uiteindelijk 9^de, met 2,5/9 en een TPR van 1943. Een winstpartij tegen het 2^de hoogste ELO (al speelde die wellicht niet z’n beste tornooi) is natuurlijk mooi meegenomen.

Twee landgenoten in niveau 3, telkens broer ván.

Igor Vanduyfhuys (Jean Jaures Gent, 1838), (voor de buitenstaander) opvallend genoeg niet in dezelfde club als z’n zus, had een zware dobber aan de concurrentie in zijn groep: hij mocht na zijn titel van vorig jaar promoveren van 4 naar 3, en was in 3B veruit het laagste ELO. Hij moest zich tevreden stellen met precies één keer winst, weliswaar op iemand met meer dan 200 ELO’s meer, en bijgevolg een 10^de plaats en een TPR van 1643. Daar is niet uit af te leiden hoe hij het eigenlijk deed in z’n verliespartijen – misschien speelde hij veel beter dan de blote cijfers lijken te suggereren – en dus gaan we ons niet blindstaren op dat ene puntje.

Christiaan Beukema (SK Brasschaat, 1876), ook al laagste ELO in z’n groep, behaalde een 8^ste plaats in 3F, met 4/9, maar dat waren wel telkens winstpartijen, soms tegen serieus hoger gekwoteerde opponenten. Zijn TPR loog er dan ook niet om: een frisse 1929!

Ook twee Belgen in niveau 4.

Vincent Schepens (NLS Lommel, 1808), die vorig jaar 2^de eindigde in 5A, trad nu aan in 4A. Het bleek voor hem geen sinecure om de (sterkere) tegenstand weerwerk te geven – tenzij de cijfers natuurlijk verdonkeremanen hoe hij dat op het bord deed – want hij moest vrede nemen met drie halfjes, een 9^de stek en een erg bescheiden TPR van 1597, mede omdat die halfjes niet tegen de sterkste tegenstanders werden behaald. Nu ja, het was sowieso niet eenvoudig.

Nicolas Lucifora (Aarlen, 1804) in 4G kwam boven al ter sprake. Hij finishte als 10^de met 1,5/9 en een erg matige TPR van 1613, maar sprokkelde zijn puntjes wel tegen nrs 2 en 5, oftwel top 3 qua ELO, en dat is vanzelfsprekend niet te versmaden.

Tot slot twee landgenoten in niveau 7.

Yves Van De Kelder (KGSRL Gent, 1503) werd 6^de (gedeeld 6-8, hoogste TPR) in 7A met 4/9 en een TPR van 1450. Hij moest evenwel maar twee keer de duimen leggen, tegen nrs. 2 en 7, maar kon zelf slechts tegen de laatste het verschil maken. Wel zes keer remise, dus niet zomaar opzij te zetten!

Dirk De Meyere (SK DT Brugge, 1548) scoorde in 7H          4,5/9 (hij won wel één keer met forfait) en werd daarmee 6^de (gedeeld 4-6, laagste TPR). Zijn TPR bedroeg ‘slechts’ 1473, ondanks één (tweede en echte) zege en vijf remises, en maar twee nederlagen.

Tot daar dit laatste hoofdstukje Tata Steel 2020. Misschien eindigden deze keer niet zoveel Belgen ergens vooraan in hun groep, toch hebben ze zich veelal goed uit de slag getrokken. Proficiat aan al onze deelnemers/deelneemsters!